Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

‘Εν φυλακή ήμην...’

Κάποιος πηγαίνει κι εκεί. Όχι μια και δυο φορές, αλλά συστηματικά, επί 33 χρόνια, χωρίς καμιά ‘διάθεση’ να σταματήσει. Ο π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος έχει ως έργο ζωής τη διακονία των φυλακισμένων, με αποτελέσματα εντυπωσιακά, όχι μόνο από χρηματική/υλική πλευρά, αλλά πολύ περισσότερο από πνευματική. Αποτελέσματα που δεν εξηγούνται με ανθρώπινους όρους, αλλά είναι απόλυτα κατανοητά ως Άνωθεν εμπνεόμενα και ευλογούμενα. Για μια πλήρη παρουσίαση του έργου του δείτε την σχετική ανάρτηση στο ιστολόγιο ‘Ακτίνες’. Διότι το καλό πρέπει να αναδεικνύεται, για να μας βγάζει από την καθημερινή μίζερη ‘μαυρίλα’ και για να βρίσκει μιμητές και συνεργάτες.

1 σχόλιο:

Λήμνος είπε...

Άριστα έπραξες που μας παρέπεμψες στο πολύ αποκαλυπτικό άρθρο των ΑΚΤΙΝΩΝ. Ο π. Γερβάσιος είναι "φως του κόσμου" και "άλας της γης", όπως καλούμαστε να γίνουμε όλοι.