Μέσα σε μια εβδομάδα η βρετανική Βουλή των Κοινοτήτων ψήφισε δυο νομοσχέδια που αποτελούν βήματα προς τον αρχαίο Καιάδα. Θεσμοθέτησε αφενός το ‘δικαίωμα’ μιας γυναίκας να διακόπτει την εγκυμοσύνη της ακόμη και μέχρι τον τελευταίο μήνα (δηλαδή να σκοτώνει ένα ετοιμόγεννο βρέφος) και αφετέρου το άλλο ‘δικαίωμα’ των ασθενών με καταληκτικά νοσήματα για υποβοήθηση στον θάνατο (= ευθανασία). Είχε προηγηθεί μακρά διαβούλευση και επανειλημμένες ψηφοφορίες και σχετικές καμπάνιες από σωματεία που αντιτίθενται στις αντιδεοντολογικές αυτές πρακτικές. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε άρθρο του πρώην πρωθυπουργού Gordon Brown στην εφημερίδα Guardian πριν λίγες μέρες, με το οποίο καταδικάζει την ευθανασία και επικροτεί την ευρύτερη ανάπτυξη της ανακουφιστικής φροντίδας [υπάρχει μεταφρασμένο ΕΔΩ]. Βέβαια τα νομοσχέδια θα πρέπει να περάσουν και από τη Βουλή των Λόρδων πριν φθάσουν να πάρουν βασιλική έγκριση (royal assent) και να τεθούν σε εφαρμογή. Ωστόσο και τα δύο είναι ενδεικτικά του κλίματος ‘δικαιωματισμού’ που σταδιακά εξαπλώνεται στις δυτικές κοινωνίες.
Φυσικά τέτοιοι νόμοι είναι επιτρεπτικοί μεν αλλά όχι (τουλάχιστον προς το παρόν) υποχρεωτικοί και δεσμευτικοί. Οι υπάρχοντες κώδικες δεοντολογίας υπογραμμίζουν και σέβονται το δικαίωμα των ιατρών να ενεργούν κατά συνείδηση και να μην εκτελούν ή συμπράττουν σε ενέργειες που είναι αντίθετες με την προσωπική τους ηθική. Ελπίζω ότι οι πανάρχαιες επιταγές του Ιπποκρατικού όρκου και για τις δυο αυτές περιπτώσεις θα συνεχίσουν να αποτελούν αναχώματα στην αυθαίρετη διακοπή της ανθρώπινης ζωής είτε στην πρώιμη αρχή είτε στο τέλος της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου