Η κριτική γενικά δεν είναι αρετή. Ωστόσο, όσοι ανεβαίνουν στη δημόσια σκηνή εκθέτουν εαυτούς σε σχολιασμό των πράξεων και των λόγων τους. Με το πνεύμα αυτό γράφονται όσα ακολουθούν.
Ένας μόνιμος αξιωματικός στις ένοπλες δυνάμεις προοδευτικά ανέρχεται στους διάφορους βαθμούς της στρατιωτικής ιεραρχίας. Προς την κορυφή οι βαθμίδες είναι πιο ‘στενές’ και η εξέλιξη πιο δύσκολη, και για πιο λίγους. Μετρημένοι στα δάχτυλα είναι εκείνοι που εκτός από τον υψηλό βαθμό καταλαμβάνουν και διοικητικές θέσεις ευθύνης (π.χ. επιτελάρχες) ή πολιτικά αξιώματα (π.χ. υπουργοί). Αυτό μας λέει η καθημερινή πείρα.
Μέχρι τώρα βέβαια. Διότι στις μέρες μας, όταν όλα τα ειωθότα και κατεστημένα ανατρέπονται, υπάρχει και ακόμη μια βαθμίδα. Έτσι, μπορεί κάποιος από ναύαρχος, αρχηγός ΓΕΕΘΑ και μετέπειτα υπουργός Αμύνης να αυτοπροαχθεί σε ορντινάντσα νεόκοπου αρχηγού κόμματος. Δεν το λες και λίγο. Μόνο που αυτό δεν είναι ανέλιξη. Σε απλά ελληνικά θα το ονομάζαμε ξεφτίλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου