Τετάρτη 27 Μαΐου 2020

Φόρος τιμής


 27s1tsiodras

Εδώ και δυόμισι μήνες μπήκε στα σπίτια μας και έγινε μέλος της οικογενείας μας και προσωπικός μας φίλος και σύμβουλος υγείας. Ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας μας αποχαιρέτισε χθες, τουλάχιστον προσωρινά (και ελπίζουμε για το ‘ουδέν μονιμώτερον’…), μ’ ένα λόγο που αξίζει να προσεχθεί από όλους τους σημερινούς Έλληνες, για πολλούς λόγους:
     Για το ύφος του: απλό, χωρίς φτιασίδια, χωρίς ρητορικά σχήματα, χωρίς έπαρση, στόμφο ή κομπασμό, χωρίς το κόμπλεξ της παρατεταμένης δημοσιότητος, με το σθένος και την ταπείνωση να λέει ότι «δεν ξέρουμε».
     Για το περιεχόμενό του: ουσία τεκμηριωμένη, με γραπτά στοιχεία, χωρίς αερολογίες και μεγαλόστομες υποσχέσεις.
     Για τη ζεστασιά του: αυτός που σου μιλούσε ήταν ο γείτονας της διπλανής πόρτας, όχι ο επικεφαλής ακαδημαϊκός μιας ομάδας εμπειρογνωμόνων.
     Για την ανθρωπιά του: είναι ο άνθρωπος που βούρκωνε, που κόμπιαζε από συγκίνηση, που ζούσε το πρόβλημα που είχε να αντιμετωπίσει, κρύβοντας συγχρόνως την πίκρα που τον πότιζαν ασυλλόγιστα πολλοί ‘άνθρωποι’, από όλο το πολιτικό και θρησκευτικό φάσμα.
     Σ’ όλο αυτό το διάστημα εισέπραξε ‘αντί του μάννα χολήν’: δυσπιστία, ειρωνείες, ύβρεις, λάσπη, εμπαθή σχόλια και κακοήθειες (ότι βγάζει λεφτά, ότι έχει εξασφαλίσει θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, ότι συμπράττει με τους εχθρούς της εκκλησίας…), σε γνήσιο ‘ρωμέικο’ στυλ. Μεταχείριση καθόλου άγνωστη σε όσους κατά καιρούς ανέλαβαν με ανιδιοτέλεια να υπηρετήσουν την πατρίδα τους σε διάφορες θέσεις.
     Ντρεπόμαστε να τον κοιτάξουμε στα μάτια. Ίσως δεν τον αξίζαμε. Στην τελευταία χθεσινή του ενημέρωση, αφού μας ζήτησε συγγνώμη, μας είπε ως μόνη του υπεράσπιση, ότι αν δεν είχαμε πάρει τα μέτρα που πήραμε θα είχαμε δεκατρείς χιλιάδες νεκρούς αντί για εκατόν εβδομήντα τρεις.
     Δεν πρόσθεσε, δεν άφησε πουθενά να εννοηθεί «… ευτυχώς που είχατε εμάς». Κάτι τέτοιο περιμέναμε να ακούσουμε; Δεν είναι δημαγωγός. Είναι Άνθρωπος και Επιστήμονας.
     Κύριε Τσιόδρα, σου ζητούμε συγγνώμη για την αχαριστία μας και για την πίκρα που σε ποτίσαμε. Ας το πούμε εμείς: «Ευτυχώς που είχαμε εσένα». Δόξα τω Θεώ. Σε ευχαριστούμε.

[Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή]

     ΥΓ. Δείτε ΕΔΩ και τις εντυπώσεις κάποιων από τους φοιτητές του.

6 σχόλια:

Λήμνος είπε...

Έτσι ακριβώς!

Ανώνυμος είπε...

https://stalagmaties.blogspot.com/2020/04/blog-post_14.html?m=1
Προτού τον "αγιογραφήσετε", καλό θα ήταν να είχατε υπ όψιν το ως άνω δημοσίευμα.
Ίσως σας προφύλαττε από την υπερβολή.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Ευχαριστώ για το σχόλιο. Η αντικειμενική παρουσίαση της προσφοράς ενός ανθρώπου δεν αποτελεί αγιογραφία. Προφανώς ο δημοσιογράφος επεδίωκε να προκαλέσει θόρυβο. Όταν κάποιος (οποιοσδήποτε) ενεργεί ως επίσημος εκπρόσωπος επιστημονικής επιτροπής της πολιτείας για ένα συγκεκριμένο θέμα υγείας, αποτελεί πρόκληση να ζητούμε τη γνώμη του σε ένα θέμα που έχει κυρίως διάσταση πίστης. Αν απαντούσε (οτιδήποτε), θα γινόταν στόχος από κάποια πλευρά, οπότε δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να επιτελεί το ουσιαστικό επιστημονικό του έργο. Ορθά απέφυγε να απαντήσει, χωρίς αυτό να σημαίνει τίποτε για την προσωπική του στάση. Έχει ακόμη πολλά να μας προσφέρει, ας μην τον "κάψουμε" με τις καλές μας προθέσεις. Και προπαντός ας μην αγνωμονούμε.

Ανώνυμος είπε...

Πόθεν τεκμαίρεται, αγαπητέ ιστολόγε, ότι ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος επεδίωκε να προκαλέσει θόρυβο;
Ίσα-ίσα, απ όσο γνωρίζω τουλάχιστον, πρόκειται για πιστό τέκνο της Εκκλησίας.
Και, επειδή, τυγχάνω ανώνυμος και ενδεχομένως, να θεωρήσετε μειωμένης αξιοπιστίας την κατάθεση της παραπάνω πληροφορίας από την πλευρά μου , σας καλώ να ερευνήσετε μόνος σας, εάν ισχύει όντως κάτι τέτοιο.
Όσο για τον ισχυρισμό σας, επί τη βάσει του οποίου, δεν μπορούσε ο κατ αρχήν συμπαθής κ.Τσιόδρας, να λάβει σαφή θέση στην ερώτηση του δημοσιογράφου, λόγω του θεσμικού του ρόλου, δεν τον θεωρώ ορθό.
Και τούτο, γιατί η ιδιότητα του πιστού χριστιανού επιστήμονα υπέρκειται ουσιωδώς οιαδήποτε άλλης ιδιότητος, ποιοτικώς και αξιολογικώς πολύ κατώτερης.
Και ειδικά, επί ενός τόσο θεμελιώδους, θεμελιωδεστάτου, θα έλεγα, ζητήματος, όπως αυτό της Θείας Κοινωνίας, επιβάλλεται η έναντι οιοδήποτε τιμήματος ομολογία.
Όπως αυτή της κας Γιαμαρέλλου, η οποία στοχοποιήθηκε μεν, υποστάσα μια αήθη και λυσσώδη επίθεση, από το άθεο και δαιμονοκρατούμενο κατεστημένο, αλλά ομολόγησε Χριστό και δεν επέλεξε την οδό της υπεκφυγής, αποσπάσασα δικαίως τον έπαινο του χριστεπωνύμου πληρώματος και πλειάδος χριστιανών επιστημόνων, και δη ιατρών.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Είπατε τη γνώμη σας, είπα τη δική μου. Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Το ερώτημα του Αποστόλου Παύλου "Συ τις ει ο κρίνων αλλότριον οικέτην;" ισχύει για όλους μας. Ας μη το ξεχνούμε.

Απόστολος-Γεώργιος Ι. Σοφός είπε...

Εγώ θα συμφωνήσω και θα προσθέσω ότι μου έχει λείψει τελευταία!