Κυριακή 31 Μαΐου 2020

Κομμένη ανάσα

Συνήθως αρχίζω το μάθημά μου για τη δύσπνοια με την βιβλική περιγραφή της δημιουργίας του ανθρώπου, όπου ο Θεός «ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν» [Γέν. 2:7]. Εκτός από τη θεολογική της σημασία η περιγραφή αυτή εκφράζει αυτό που ξέρουμε όλοι, ότι η αναπνοή είναι απαραίτητη προϋπόθεση της ζωής: χωρίς την πρώτη δεν υπάρχει η δεύτερη. Για τον λόγο αυτό κάθε ανεξήγητη δυσκολία στην αναπνοή, ιδίως όταν είναι αιφνίδια και δεν υποχωρεί αλλά επιμένει και επιδεινώνεται, γίνεται αντιληπτή από τον πάσχοντα ως άμεση απειλή για τη ζωή.
     Έκανα τις σκέψεις αυτές διαβάζοντας τις τελευταίες λέξεις («Δεν μπορώ να ανασάνω») του Τζωρτζ Φλόυντ, του μαύρου Αμερικανού που προχθές έπεσε θύμα αστυνομικής ασφυξίας ‘εξ αμελείας’ στη Μινεάπολη των ΗΠΑ (δεν είναι αμέλεια το να πατάς κάποιον στο έδαφος μέχρι να σκάσει). Δυστυχώς δεν είναι ο πρώτος έγχρωμος που υφίσταται μια τέτοια θανατηφόρα κακοποίηση στη χώρα αυτή που, όπως γράφει ένας ξένος αρθρογράφος, βρίσκεται σε πόλεμο με τον εαυτό της. Έχοντας καλλιεργήσει τις φυλετικές διακρίσεις, την κοινωνική ανισότητα, την γκετοποίηση και την αμοιβαία καχυποψία, αλλά και την ανεξέλεγκτη οπλοκατοχή, καταγράφει κάθε τόσο θύματα των συνθηκών αυτών από κατάχρηση κρατικής βίας, που δεν εκδηλώνεται μόνο στους δρόμους αλλά και στο δικαστικό και ‘σωφρονιστικό’ σύστημά της με τις θανατικές καταδίκες που εκδίδονται ακόμη σε πολλές από τις πολιτείες της. Είναι άραγε τόσο δύσκολο να δει κανείς ότι αυτή η τακτική είναι εντελώς αδιέξοδη και καταφανώς βάρβαρη;

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φυσικά και προκαλεί τον αποτροπιασμό και την ηθική καταδίκη η βδελυκτή αυτή πράξη.
Όμως και η πολιτική της εκμετάλλευση, από τους νεοταξίτικους κύκλους, που απεργάζονται την υπονόμευση και την ανατροπή του Τραμπ, και η προς τούτο δημιουργία κλίματος αναρχίας, εν μεσω
πανδημίας μάλιστα, συνιστά αθλιότητα πρώτου μεγέθους.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Δηλαδή το κλίμα αναρχίας, όπως το χαρακτηρίζετε, το δημιούργησε η νέα τάξη και όχι αυτό καθεαυτό το φονικό και οι αντιδράσεις που προκάλεσε; (κάτι που το έχουμε δει πολλές φορές σε ανάλογα συμβάντα στο παρελθόν, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στα καθ' ημάς -- Γρηγορόπουλος). Και ο Τραμπ είναι το αντίβαρο στη νέα τάξη; Ενδιαφέρουσα θεωρία!

Ανώνυμος είπε...

http://redskywarning.blogspot.com/2020/06/blog-post_5.html?m=1
Ενδιαφέρον άρθρο.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Ανώνυμε, το άρθρο είναι όντως ενδιαφέρον, αλλά ο τρόπος που είναι γραμμένο (χρώματα, φόντο) το κάνει δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να διαβαστεί με άνεση. Σίγουρα η διαφυλετική βία είναι ένα φαινόμενο με πολλά και σύνθετα αίτια, μακρά ιστορία και την τάση να ανατροφοδοτείται και να διαιωνίζεται από πρωταγωνιστές και των δύο πλευρών (βλέπε και την ανάλογη αντιπαράθεση Ισραηλινών και Παλαιστινίων). Προφανώς κάποιοι βρίσκουν λόγο ύπαρξης στη σύγκρουση, και φοβούνται ότι θα ακυρωθούν αν αυτή πάψει να υπάρχει. Ευχαριστώ.