Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Καταραμένε Έλληνα...

Ακούσαμε (και είπαμε) πολλά περί Γερμανών αυτές τις μέρες, δικαιολογημένα και αδικαιολόγητα. Για να βρούμε μια ισορροπία, ας παραθέσουμε το ξέσπασμα της αμηχανίας ενός μεγάλου Γερμανού ποιητή:

Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά, πρώτος και αξεπέραστος.
Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος.
Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη Γνώση...
Γιατί να σε αγγίξω;
Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;
[Φρειδερίκος Σίλερ, 1759-1805]

Και κάτι εγχώριο. Άκουγα σήμερα ξανά Ελύτη/Θεοδωράκη:

"Της δικαιοσύνης Ήλιε νοητέ
και μυρσίνη εσύ δοξαστική...
μη λησμονάτε τη χώρα μου"

Ακόμη κι αν μας αγνοήσει η δοξαστική μυρσίνη, τουλάχιστον να έχουμε ελπίδες στη δικαιοσύνης τον Ήλιο.

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα, και καλή Ανάσταση!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φίλτατε Αντώνη ,
Οι πάντες βάλθηκαν να μας φάνε , αλλά δεν πρόκειται να τους βγει : κυκλοφορεί πολύ τρέλα, ακόμη ,στην Ελλάδα !
Στη δεκαετία του 40 στο χωριό μου ,οι μπαξεβάνηδες (λαχανοκηπουροί) τραγουδούσαν τα βράδια στα γλέντια τους :
«Είναι πολύ , είναι τρελοί οι Έλληνες .
Θεέ μου να τους έδενες ,
ποτέ να μη τους έλυνες ,
Τους Έλληνες …»
Εβδομήντα χρόνια μετά , τον Μάρτιο του 2010 , δια στόματος (γραφίδος) ενός πρώην Υπουργού Εξωτερικών , οι απόγονοι εκείνων των Ελλήνων δηλώνουν με φανερή περιφρόνηση προς τις νέες σιδερόφρακτες αυτοκρατορίες : «αείποτε αλήτες …»

Αδελφέ μου Αντώνη,
Οι μεγάλοι και δυνατοί αυτού του κόσμου μπορούν και βάζουν πολύ εύκολα στο χέρι κάθε διορισμένο κυβερνήτη αυτής της δύσμοιρης πατρίδας μας , αλλά την «τρέλα» και την «αλητεία» του λαού μας είναι αδύνατον να την ελέγξουν !
Προσπαθούν σκυλιασμένα εδώ και 180 χρόνια να μας κάνουν κι εμάς προβλέψιμους , αλλά όπως φαίνεται «ουδέν εποίησαν» !
Μάλιστα , πεινασμένοι γινόμαστε πιο δυνατοί … Αυτό το κατέχουν πολύ καλά οι επίβουλοι , γι’ αυτό και έτρεξαν ΕΕ και ΔΝΤ αντάμα προς δήθεν χορτασμό μας ! Ξέρουν ότι όταν είναι χορτάτος ο άνθρωπος , τότε πέφτουν οι αντιστάσεις του και γίνεται θύμα ευκολότερα .
Λησμονούν όμως οι εχθροί μας κάτι εξαιρετικά σημαντικό : Τώρα την Μεγάλη Τεσσαρακοστή , περίπου πέντε εκατομμύρια Έλληνες (ίσως και περισσότεροι) ασκούνται εκουσίως στην πείνα …
Είπαμε : Τρελοί και αείποτε αλήτες ! Καταραμένοι Έλληνες ! Παιδιά του Κολοκοτρώνη και όχι του … Χάμιλτων !

ΦΩΤΗΣ

Μπάμπης είπε...

Το πρόβλημα στους Νεοέλληνες είναι όχι η αυταπόδεικτη αξία της ιστορικής μνήμης, αλλά η διαχείρησή της.
Η κακή διαχείρησή της μας έφερε σ' ένα εφιαλτικό παρόν.
Η ιστορική μνήμη -αίφνης- έγινε εργαλείο, για να δικαιολογούμε επ' άπειρον την απραξία, την ανικανότητα, την ανοργανωσιά, την επιπολαιότητα κλπ που χαρακτηρίζει τη κακοδαιμονία μας.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Μπάμπη , νομίζω πως ιστορική μας μνήμη , είτε ως αποτυχία και καταστροφή είτε ως πράξεις και γεγονότα δόξας και μεγαλείου , μονάχα δημιουργικά μπορεί να λειτουργήσει για το λαό .
Αυτό που κατά κόρον λέγεται στις ημέρες μας από δημοσιογραφίσκους της πεντάρας (ασχέτως αν αρπάζουν εκατομμύρια κάθε μήνα) , ότι δηλαδή «έτσι γινόταν πάντοτε» είναι λόγια που εκφράζουν τους πόθους και τα σχέδια μονάχα των επιβούλων . Η ιστορική μνήμη ποτέ δεν ερμηνεύεται μοιρολατρικά από συνειδητούς πολίτες .
Την ιστορική μνήμη την χρησιμοποιούν ως εργαλείο , για να δικαιολογούν τα κακώς έχοντα , αποκλειστικώς και μόνον οι εχθροί μας : Φανεροί και συγκεκαλυμμένοι. Οι οποίοι ζουν και με έναν συνεχή φόβο , μη τυχόν ο λαός ερμηνεύσει τα μηνύματά της αλλιώτικα και ξυπνήσει !
Σε καμιά περίπτωση δεν επικαλούμαστε την ιστορική μας μνήμη για να δικαιολογήσουμε την κακοδαιμονία μας . Τέτοιες τακτικές βολεύουν μονάχα τα ‘’αφεντικά’’ . Τέτοιες δικαιολογίες συμφέρουν αποκλειστικώς και μόνον τους βολεμένους που μας διαφεντεύουν . Ύπνος δεν τους πιάνει προκειμένου να μας πείσουν ότι για όλα φταίει ο λαός και για όλα τα σημερινά μας δήθεν αδιέξοδα ευθύνεται το περιεχόμενο της ιστορικής μας μνήμης !
Τέτοια διαχείριση ιστορικής μνήμης να την βράσω. Σε μας τους ανθρώπους του τίμιου μόχθου είναι παντελώς ξένη . Απαντάται μονάχα στις βίλλες της Εκάλης και στα Κολωνακιώτικα ‘’αρχοντικά’’.
Φίλε Μπάμπη , η δικιά μας ιστορική μνήμη ποτέ δεν δικαιολογεί «την απραξία, την ανικανότητα, την ανοργανωσιά, την επιπολαιότητα κλπ» . Βεβαίως και συγχωρεί πάντοτε τον μετανοημένο φταίχτη, αλλά ποτέ δεν δικαιολογεί την άδικη και άστοχη πράξη.
Ο Μεγάλος Μακρυγιάννης δεν δίστασε να ξυλοκοπήσει μέχρι θανάτου έναν κλέφτη σε παζάρι των Αθηνών (ως αστυνομικός διοικητής) , αλλά αμέσως μετά τον παρέλαβε στο σπίτι του όπου και τον περιποιήθηκε ως τιμώμενο φιλοξενούμενο : θεώρησε ως αδικαιολόγητη την πράξη του , αλλά συγχώρησε και φρόντισε τον δράστη.
Αυτή είναι δικιά μας ιστορική μνήμη . Όταν διδάσκεται αμόλευτη και αυθεντική στα σχολειά μας …

ΦΩΤΗΣ