Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Το λάδι στο καντήλι

Κάθε φορά που άνοιγα το ηλεκτρονικό αρχείο του ιατρείου με χαιρετούσε το όνομα Ιγνάτιος Π. Ήταν ο πρώτος ασθενής που είχα δει με την έναρξη της επαγγελματικής μου δραστηριότητας, πριν δεκαπέντε χρόνια. Ήταν ήδη ηλικιωμένος τότε, και ένας παλαιότερος συνάδελφος μου είχε ζητήσει να τον επισκεφθώ στο σπίτι, προσθέτοντας ότι είχε και ιστορικό γαστρεκτομής για καρκίνο. Η πάθησή του ήταν μια πνευμονία σε αποδρομή, και του έδωσα μόνο ένα ραντεβού για επανέλεγχο, το οποίο δεν κράτησε ποτέ. Από τότε, κάθε φορά που άνοιγα το αρχείο έβλεπα πρώτο το όνομά του και αναρωτιόμουν αν βρίσκεται ακόμη στη ζωή.

Μέχρι σήμερα, οπότε στην οθόνη ενός άλλου υπολογιστή είδα το όνομα Ιγνάτιος Π. Λες να είναι ο ίδιος; Κοίταξα την ηλικία: 91 ετών. Μου ταίριαζε. Η διεύθυνση του σπιτιού είχε αλλάξει, αλλά αυτό δεν σήμαινε πολλά πράγματα. Προηγούμενο ιστορικό; Γαστρεκτομή πριν ΧΧ χρόνια. Εδώ σταματούν οι συμπτώσεις, σκέφθηκα. Ο ασθενής δικαιούται μια αναγνωριστική ‘καλημέρα’. Πήγα και τον βρήκα. Διαυγής διανοητικά και ευδιάθετος, θυμήθηκε τη συνάντησή μας όταν του είπα ποιος με είχε στείλει να τον δω. Ποια χαρά είναι μεγαλύτερη, του γιατρού που βρίσκει έναν παλιό ασθενή ή του ασθενούς όταν τον θυμάται ένας παλιός του γιατρός; Συζητήσαμε λίγο για το τωρινό του πρόβλημα. Του υποσχέθηκα ότι θα τον βλέπω όσες μέρες θα νοσηλεύεται. Κι έφυγα, συλλογιζόμενος (για άλλη μια φορά) αυτό που λαϊκά λέμε: «Αν είναι καλό το λάδι στο καντήλι...».

4 σχόλια:

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αν ειναι καλο το λάδι στο καντηλι, αχρειαστοι ειστε εσεις οι γιατροι

Α. Παπαγιάννης είπε...

Συμφωνώ! Άλλωστε, συνήθως κάνουμε μια απλή συντήρηση.

Λήμνος είπε...

Νομίζω πως το ότι έβλεπες αυτό το όνομα στον υπολογιστή σου σε βοήθησε να τον θυμάσαι. Έχεις βέβαια - ούτως ή άλλως - πολύ γερή μνήμη, αλλά ας αποδώσουμε μια εύφημη μνεία και στην τεχνολογία.
Μακάρι πάντως ο γιατρός να έχει ενδιαφέρον για τον ασθενή ως πρόσωπο. Αυτό είναι πολύ παρήγορο. Ο παππούς θα θυμάται την επίσκεψή σου μέχρι να πεθάνει.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Η παλιά μνήμη λειτουργεί αρκετά καλά, αλλά μη με ρωτήσεις ποιούς ασθενείς είδα προχθές. Όπως και να έχει το πράγμα, τον πρώτο του άρρωστο δεν τον ξεχνάει κανείς εύκολα.