Meta είναι το όνομα της μεγα-εταιρείας που κατέχει και διαχειρίζεται τις γνωστές πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης Facebook και Instagram. Όπως διαβάζω στη Guardian, η εταιρεία (όπως και άλλες ανάλογες) απασχολεί μια στρατιά εργαζομένων, συχνά στις φτωχότερες περιοχές του κόσμου (Ασία, Αφρική) που ελέγχουν το περιεχόμενο των αναρτήσεων. Η είδηση μας λέει ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει ποινικές αγωγές στην Κένυα και πρόσφατα στη Γκάνα, διότι πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς έχουν προβλήματα κατάθλιψης, άγχους, αϋπνίας και κατάχρησης ουσιών ως άμεση συνέπεια της εργασίας τους που περιλαμβάνει την συνεχή έκθεση σε σκηνές ακραίας φύσης (από αποκεφαλισμούς μέχρι σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων παιδιών και ό,τι άλλο αρρωστημένο μπορεί να φαντασθεί κανείς). Οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται υπό αυστηρές περιοριστικές συνθήκες, με μισθούς κατώτερους από τον μέσο όρο για τη χώρα τους, και με απαγόρευση να μιλούν για την εργασία τους. Μια σύγχρονη μορφή εργασιακής δουλείας.
Εδώ και χρόνια, με την εμφάνιση και διάδοση των ψηφιακών μέσων δικτύωσης, έχουμε σε πολλές περιπτώσεις διαπιστώσει, συχνά με φρίκη, σε τι βαθμό αποκτήνωσης μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος, ακόμη και αυτός που τον θεωρούμε υπεράνω υποψίας, «της διπλανής πόρτας». Η συμπεριφορά αυτή αναπτύσσεται και θάλλει υπό την βολική προστασία της ψηφιακής ανωνυμίας. Με τον καιρό μαθαίνουμε κι άλλα για το παρασκήνιο της τεράστιας αυτής παγκόσμιας βιομηχανίας, που κάθε άλλο παρά ανακούφιση προκαλούν. Ας τα σκεφτόμαστε λίγο όλα αυτά όταν χρησιμοποιούμε τα ‘δίκτυα’: η δική μας ακόμη και αθώα ενασχόληση στηρίζεται σε μέσα και συστήματα με σοβαρό ανθρώπινο κόστος, που περνάει συνήθως απαρατήρητο και άγνωστο. Τι έλεος μπορούμε να περιμένουμε από τον Θεό υπό τις συνθήκες αυτές;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου