Διαβάζω στη Guardian ότι το Βασιλικό Κολλέγιο Παθολόγων στο Ηνωμένο Βασίλειο προτρέπει την κυβέρνηση να κάνει περισσότερα για να καταπολεμήσει τη φτώχεια. Την αφορμή έδωσε μια έρευνα σε 882 γιατρούς που δείχνει ότι το 89% ανησυχεί για την επίπτωση που έχουν οι κοινωνικές ανισότητες στους ασθενείς, ενώ το 72% αναφέρει ότι τελευταία βλέπει περισσότερα άτομα με νοσήματα που σχετίζονται με κακή ποιότητα κατοικίας, ατμοσφαιρική μόλυνση και δυσχέρεια πρόσβασης σε δημόσιες συγκοινωνίες. Μεταξύ των προβλημάτων που αναφέρουν οι γιατροί είναι κακή διατροφή λόγω φτώχειας, υποθερμία και χρόνια αναπνευστικά νοσήματα από αδυναμία αντιμετώπισης του κόστους θέρμανσης, ακόμη και ‘βικτωριανές’ δερματοπάθειες όπως ψώρα και ερυσίπελας. Σύμφωνα με στατιστικές προβλέψεις, ως το 2040 πάνω από 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αγγλία θα ζουν με κάποιο μείζον νόσημα, κάτι που βέβαια θα έχει συνέπειες για το σύστημα υγείας (που ήδη πάσχει σοβαρά).
Βέβαια τέτοια φαινόμενα δεν αποτελούν αποκλειστικό ‘προνόμιο’ της Βρετανίας· όλες οι χώρες, ακόμη και του οικονομικά ανεπτυγμένου κόσμου, βιώνουν ανάλογα φαινόμενα σε ποικίλο βαθμό, που επιδεινώνονται από τις μεταβαλλόμενες κλιματικές συνθήκες και τις διάφορες ένοπλες συγκρούσεις. Παρόλα αυτά, οι προτεραιότητες των κυβερνήσεων δεν είναι να αντιμετωπίσουν τα αίτια του προβλήματος, αλλά να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες τους, δηλαδή να καλλιεργήσουν αυξημένη επιθετικότητα, που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε μια ακόμη πιο καταστροφική κρίση. Μπροστά στη ‘λογική’ αυτή ο κοινός νους σιωπά: ούτως ή άλλως η ισχνή φωνή του καταπνίγεται από τις ιαχές των ισχυρών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου