Λίγο πριν από την ονομαστική ψηφοφορία στη Βουλή του πονήματος του τίτλου, σπεύδω να το κάνω λιανά για όσους δεν το εννοούν.
Ορισμός: Ιδιοφυής εφεύρεση των αρχών του 21ου αιώνα στην Ελλάδα (έχει λάβει σχετικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, αλλά μου διαφεύγει ο αριθμός), με την οποία αποφασίζονται, προωθούνται, ψηφίζονται και τίθενται σε εφαρμογή δεκάδες μέτρα και σταθμά, καθένα από τα οποία αποτελεί μια μικρή ή μεγάλη αφορμή πολέμου ή κοινωνικής αναταραχής. Επειδή όμως σχεδόν κανένα από τα μέτρα δεν θα περνούσε μόνο του, τα κάνουμε πακέτο, τα τυλίγουμε με διπλή στρώση κομματικής πειθαρχίας, βάζουμε για γλάσο τον κίνδυνο των πρόωρων εκλογών και για κερασάκια τα μερικά δισεκατομμύρια ευρώ που προσδοκούμε από τους μεγαλόψυχους δανειστές μας, και τα σερβίρουμε στο κοινοβούλιο όπως είναι, μεταξύ 12 και 1 τη νύχτα. Αυτό στη σύγχρονη γλώσσα λέγεται «Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε!» Αν η πρώτη δόση δεν επαρκέσει, μπορούμε να την επαναλάβουμε, με ολόφρεσκα υλικά και νέο περιτύλιγμα, μετά από μερικούς μήνες. Το ιδιοφυές έγκειται στο γεγονός ότι αυτοί που τα υπερψηφίζουν δεν χρειάζεται να τα διαβάσουν διότι δεν τους αφορούν: τον λογαριασμό θα τον πληρώνουν επ’ αόριστον όλοι οι άλλοι, οι εκτός αιθούσης, και οι απόγονοί τους.
Ας σημειωθεί ότι για να φτάσουμε στο μεγάλο αυτό επίτευγμα της δημοκρατίας χρειάσθηκε μια ιστορική επανάσταση και κάπου διακόσια χρόνια κάθε λογής αγώνων. Όχι αστεία πράγματα! [Μια συντετμημένη μορφή του παρόντος αναρτήθηκε προ ημερών στην ηλεκτρονική Καθημερινή]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου