Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Μπουγάτσα

Έδεσμα νόστιμο, οικείο από τα παιδικά μας χρόνια, γεύση που μας γυρίζει δεκαετίες πίσω, όταν αποτελούσε ευπρόσδεκτο κέρασμα του θείου Γρηγόρη στις ελεύθερες από μαθήματα ώρες μας (προσωπικά προτιμούσα τον κιμά, αρκούντως καρυκευμένο). Λαϊκό προϊόν, που για πολλούς αποτελεί και σήμερα το καθημερινό στήριγμα στη βιοπάλη τους. Ποιός μπορούσε να διανοηθεί ότι το ταπεινό αυτό είδος θα γινόταν αφορμή για την πιο παράλογη φαρσοκωμωδία στο σύγχρονο ελληνικό οικονομικό ρεπερτόριο; Αλμυρή με 23% ΦάΠΑ, γλυκιά με 13%, εκτός κι αν τη φας στο κατάστημα, οπότε προσαυξάνεται κι αυτή. Αν οι όποιοι αρμόδιοι δεν διαθέτουν άλλο κριτήριο αυτογνωσίας, ας πάνε να φάνε μια μπουγάτσα, ας διαβάσουν προσεκτικά το χαρτάκι της απόδειξης, κι ας ξανασκεφθούν την εικόνα που δίνουν προς τα έξω.

1 σχόλιο:

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Εκτός από πανικό και κακία, ξεχειλίζουν και από φαιδρότητα....