Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

Ορόσημο

Καθένας που περνάει τακτικά από τη σελίδα αυτή θα σκέφθηκε ίσως κάποια στιγμή: «Καλά, αυτός ο Α. μόνο γράφει; Δεν κάνει άλλη δουλειά;» Εύλογη η ερώτηση, δύσκολη η ειλικρινής απάντηση. Θα μπορούσα ίσως να επικαλεσθώ το επιχείρημα του συνονόματου ιατρού Τσέχωφ που έλεγε ότι η ιατρική είναι η νόμιμη σύζυγος και η λογοτεχνία η ερωμένη του, αλλά δεν είμαι λογοτέχνης.
     Οπωσδήποτε είναι γεγονός ότι πάντα βρίσκουμε χρόνο για ασχολίες που μας αρέσουν. Έτσι, ακόμη και τα άγρια χαράματα, πριν φέξει, ή μεταμεσονυκτίως, ή ενώ στρώνεται το τραπέζι, μπορεί κανείς να σκαρώσει μια ανάρτηση για το ιστολόγιο, ιδίως αν το θέμα είναι επίκαιρο και δεν θα έχει την ίδια φρεσκάδα αύριο, θα έχει χαθεί το ‘παράθυρο της ευκαιρίας’. Από την άλλη, η αναβολή και η καθυστέρηση είναι πάντα διαθέσιμες όταν κάτι δεν ελκύει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον μας. Έτσι, το να διαβάζω νέες πειραματικές μελέτες και μοριακή βιολογία και στατιστικές αναλύσεις είναι τόσο γοητευτικό, για να χρησιμοποιήσω έναν αγγλισμό, όσο και να παρακολουθώ τη φρέσκια μπογιά να στεγνώνει.
     Γιατί όμως αυτές οι εξομολογήσεις; Διότι, όπως με πληροφορεί ο στατιστικός αναλυτής του Blogger, με το κείμενο αυτό συμπληρώνονται δυο χιλιάδες αναρτήσεις στο ιστολόγιο. Η συνέχεια θα εξαρτηθεί από την ανταπόκριση, διότι αυτός που γράφει περιμένει ότι θα τον διαβάζουν, αλλά πώς θα το ξέρει; Συνεπώς, δείξτε την παρουσία σας, και έχει ο Θεός! Άλλωστε τα ερεθίσματα δεν λείπουν στην καθημερινή μας ζωή.

     Αντί επετειακού κεράσματος, μπορείτε να απολαύσετε (με δόσεις γιατί έχει διάρκεια...) την καλύτερη ίσως κλασική τρομπέτα που υπάρχει σήμερα, την Alison Balsom.



4 σχόλια:

ioanna lazaridou είπε...

Καλημερα γιατρε.Χρονια πολλα,με εμπνευση και διεισδυτικοτητα στην επικαιροτητα που νομιζω οτι ειναι κρισιμη στην εποχη μας.Με πολυ ενδιαφερον διαβαζουμε τις αναρτησεις σας Συνεχιστε ακαθεκτος. Η φωνη σας ειναι χρησιμη! Πολυ νοστιμο το κερασμα με τη τρομπετα..για πρωινο!! Ευχαριστουμε

κοσμασερ είπε...

Ισως ο πιο καταλληλος όρος, για κατι που αγαπας, αν και ακουγεται αδοκιμος στα ωτα των αγνοουντων, ομως που αντικατοπτριζει μια μοναδικη αγαπη...αυτη για τον συνανθρωπο, που πρεπει να εχει ενας γιατρος.Ευχομαι και στις..3000.

Ανώνυμος είπε...

Αντώνη μου,
διαθέτεις το χάρισμα να μας έχεις τακτικότατους επισκέπτες στην διαδικτυακή σου ''αυλή''.
Συνέχισε. Εμείς θα είμαστε, πρώτα ο Θεός, εδώ για να διαβάζουμε τις πάντοτε ενδιαφέρουσες αναρτήσεις σου.

Να είσαι πάντοτε υγιής και χαρούμενος.
Φώτης

Ανώνυμος είπε...

Να τα δεκαχιλιάσεις τουλάχιστον Αντώνη. Και η ανταπόκριση υπάρχει, γιατί χρονογράφημα με την κρίση και την ευαισθησία σου δύσκολα βρίσκει κανείς σήμερα.
Φυλίτσα