Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Είναι πολλά τα λεφτά...

Διαβάζουμε ΕΔΩ ότι η Εταιρία Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας του ΑΠΘ, της οποίας πρόεδρος είναι ο πρύτανης, κατέγραψε μεταξύ άλλων τις ακόλουθες δαπάνες:
    - 526.375 ευρώ για τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων με τα ακίνητα του Αριστοτελείου.
    - 430.189 ευρώ για τον «σχεδιασμό και εσωτερικό κανονισμό της Εταιρείας».
    - 250.000 ευρώ για τη λειτουργία των κυλικείων.
    - 180.322 ευρώ για «διάφορες δραστηριότητες» χωρίς καμία άλλη αιτιολογία.
    - 29.348 ευρώ για την ανακαίνιση της τουαλέτας της Πρυτανείας.
    Μετά από αυτά αναρωτιέται κανείς γιατί κάποιοι στην Ελλάδα ΔΕΝ επιθυμούν ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Νομίζετε ότι θα μπορούσαν να τρώνε εκεί με τα ίδια χρυσά κουτάλια, και μάλιστα χωρίς να παράγουν ανάλογο έργο;

3 σχόλια:

lpap είπε...

Δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που δεν θέλουν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Εκεί θα αξιολογούνται. Μπορούν ν αντέξουν την αξιολόγηση; Την απόρριψη; Δε νομίζω καθότι οι περισσότεροι πανεπιστημικοί δεν αξίζουν τη θέση ή την πήραν με φωτογραφικές διατάξεις κουβαλώντας τσάντες ή ανεχόμενοι συμπεριφορές κάκιστες που τις μεταφέρουν στους επόμενους. Δυστυχώς. Οι πιο μικροί άνθρωποι που γνώρισα στη δική μου-όχιμικρή-ζωή ήταν οι πανεπιστημιακοί! Τυχαίο; Δε νομίζω. Σημεία των καιρών μας η κατάπτωση που παρατηρείτε σε όλα τα επίπεδα. Ευτυχώς υπάρχουν εξαιρέσεις φωτεινές και διασώζουν την κατάσταση.
υγ. Στοιχηματίζω πως δε θα τιμωρηθεί κανένας για όλη αυτή τη σπατάλη. Γιατί υπάρχουν κι άλλα(για τους γνωρίζοντες, δυστυχώς).
Πολύ χρονοβόρο το γράψιμο λέξεων για επιβεβαίωση.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Σίγουρα οι λόγοι για την μη επιθυμία των ιδιωτικών είναι πολλοί, και σχεδόν κανένας δεν είναι ιδιαίτερα "έντιμος" (να σκεφθούμε μόνο ότι κανένα σοβαρό ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα στον κόσμο δεν αποτελεί κομματικό φυτώριο;). Απλώς τώρα βγήκαν στη φόρα και οι πιθανές (μέχρι να κριθούν) οικονομικές ατασθαλίες, και βλέπουμε...

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι στην Ελλάδα, Δημόσια ή Ιδιωτικά Ιδρύματα, στα ίδια χάλια θα είναι, μια και τόσο στον ένα χώρο όσο και στον άλλο υπάρχει η ίδια στραβή νοοτροπία. Πόσοι μεγαλώνουν τα παιδιά τους με την υγιή προτροπή να βασίζονται μόνο στις δικές τους δυνάμεις και προσπάθειες; Ελάχιστοι! Στην καλύτερη περίπτωση θα ακούσεις την απλή φράση: "Βάλε μέσον. Μην είσαι κουτός"!
Έτσι όμως δεν χτίζονται σοβαρές κοινωνίες.
Δυστυχώς, θυμάμαι πάντα πικρόχολα τη παλιά σάτιρα του Χάρυ Κλύν:
"Το πρόβλημά μας είναι το ελληνο-ελληνικό"...
Κρίμα!