Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Παιδιά χωρίς πόδια;

Σε παραθαλάσσιους οικισμούς θερινής διαβίωσης βλέπω τα τελευταία χρόνια να πληθαίνουν οι μπόμπιρες που κυκλοφορούν, με άνεση και περίσσιο στυλ, με ηλεκτροκίνητα οχήματα. Οι ηλικίες τους οδηγούν με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι πριν καλά-καλά ορθοποδήσουν οι νεαροί αυτοί βλαστοί (κυρίως άρρενες) απέκτησαν γονική άδεια οδήγησης. Ακριβώς στο στάδιο που ο αναπτυσσόμενος ανθρώπινος οργανισμός πρέπει να μάθει να στέκεται στα δυο πόδια του και να αναπτύξει ανάλογα το νευρικό και μυοσκελετικό του σύστημα, οι καλοπροαίρετοι γονείς, θείοι και λοιποί συγγενείς στρέφουν το ενδιαφέρον του παιδιού στη μηχανοκίνηση. Αν το παιδί δεν μάθει να στέκεται, να βαδίζει και να τρέχει, αν δεν πέσει κι αν δεν γδάρει τα γόνατά του στην ανάλογη ηλικία (όπως κάναμε όλοι μας), πιθανώς θα το πάθει με τρόπο πιο επώδυνο αργότερα. Δεν μας φτάνει που ξεχάσαμε να εργαζόμαστε χειρωνακτικά, στο μέλλον δεν θα μαθαίνουμε ούτε να περπατούμε.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το φαινόμενο δεν αφορά μονάχα τα ανώριμα παιδιά . Στην ίδια γκάφα θαρρώ πως έχουμε πέσει και οι …ώριμοι γιατροί : Με την χρήση γενικά της μηχανής ξεχάσαμε τι εστί κλινική εξέταση !

Γειά και χαρά σου , παλιόφιλε Αντώνη .
Φώτης

gerasimos είπε...

Τα μαθαίνουν από την τρυφερή αυτή ηλικία να ζουν στην ελληνική πραγματικότητα. Θα έπρεπε να διδάσκονται παράλληλα την τέχνη της μούτζας εν κινήσει, της προσπέρασης από δεξιά στρίβοντας και του παρκαρίσματος σε διάβαση με πεζούς. Για να γίνουν άξιοι Έλληνες πολίτες του μέλλοντος.

Λήμνος είπε...

Παιδιά χωρίς πόδια, χωρίς εγκέφαλο, χωρίς στόχους, χωρίς ιδανικά...

Α. Παπαγιάννης είπε...

Δυστυχώς όλοι οι σχολιάζοντες έχετε δίκαιο...

Ανώνυμος είπε...

Τα πριγκηπόπουλα του παλιού καιρού (που ήταν και ελάχιστα) είχαν πολύ λιγότερα πράγματα στη διάθεσή τους, όπως βλέπουμε πολλές φορές σε επισκέψεις σε αναπαλαιωμένα παλάτια, ενώ οι σημερινοί βλαστοί είναι κάτοχοι πολλών και ακριβών παιχνιδιών, τα οποία αρκετές φορές έχουν αποκτήσει μετά από φορτική πίεση στους ενηλίκους του περιβάλλοντός τους (γονείς κτλ).....Αλίμονο!

Α. Παπαγιάννης είπε...

Και πολλές φορές η ημερομηνία λήξης των ακριβών παιχνιδιών δεν απέχει και πολύ από την ημερομηνία της απόκτησής τους...
Χρόνια πολλά!