Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Καλή γειτονία;

Ακούσαμε κατά κόρον αυτές τις μέρες για την υπογραφή ‘εικοσιενός [sic] συμφωνιών’ (από πότε άλλαξε φύλο η καημένη η συμφωνία;), αλλά ούτε κουβέντα για τη συμφωνία για ‘εξάλειψη εχθρικών αναφορών από τα μελλοντικά σχολικά βιβλία των δύο χωρών’ (πάλι για ‘συνωστισμό σε παραλίες’ θα μιλάμε, ενώ φημολογείται ότι ο Νικηταράς θα μετονομασθεί σε ‘Τουρκοδίαιτο’ για λόγους πολιτικής ορθότητος). Όσο για τις ‘άοπλες υπερπτήσεις’ στο Αιγαίο, μπορούμε να σκεφθούμε ότι ο γείτονας θα διασχίζει την αυλή μας χωρίς τη χατζάρα του και θα έχει την απαίτηση να μην έχουμε κι εμείς οπλισμό; Ευτυχώς που κάποιοι βλέπουν λίγο περισσότερα απ’ όσα η οργανωμένη προπαγάνδα συστηματικά καλλιεργεί. Διαβάστε το βραχύ και εύστοχο κείμενο του Βασίλη Χιώτη στο χθεσινό Βήμα, ('Ο Τούρκος δεν αλλάζει') και αναρωτηθείτε ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τέτοιες εκδηλώσεις επικοινωνιακής φιλίας.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Το επιγραμματικό συμπέρασμα της αρθρογράφου κ. Κύρας Αδάμ τα λέει όλα :
Ερντογάν: Ήλθε, είπε, απαίτησε, δεν έδωσε τίποτε και απήλθε...
Παπανδρέου: Άκουσε, χαμογέλασε, έδωσε και... παρέμεινε!

ΦΩΤΗΣ