Καθαρογράψιμο

Πληροφορήθηκα σήμερα ότι καθαρογράφηκε η απόφαση της δίκης για τον τραγικό θάνατο του Άλκη Καμπανού (του γνωστού θύματος οπαδικής βίας στη Θεσσαλονίκη). Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, «η απόφαση αριθμεί στο σύνολό της 4.317 σελίδες, από τις οποίες οι 309 αφορούν το σκεπτικό που οδήγησε τους 12 κατηγορούμενους στη φυλακή». Ρίχνω μια ματιά στην ιατρική βιβλιοθήκη: αν αθροίσω τους δυο ‘ογκόλιθους’, την ‘Εσωτερική Παθολογία’ του Cecil και την ‘Παιδιατρική’ του Nelson, μόλις που φθάνω τον τετραψήφιο αριθμό των σελίδων. Κι εγώ που νόμιζα ότι η επιστήμη μου είναι η πιο εκτεταμένη σε κείμενα… Αφήνοντας στην άκρη το μακροσκελές ρεπορτάζ για το θέμα, καταλήγω στην τελευταία παράγραφό του, όπου αναφέρεται ότι ο εισαγγελέας έχει ασκήσει έφεση κατά της απόφασης. Που σημαίνει ότι εν ευθέτω χρόνω θα συνταχθούν άλλες τόσες χιλιάδες σελίδες με την απόφαση του Εφετείου. Ψυχή βαθιά…

     Νομικός δεν είμαι, σε δικαστήρια βρέθηκα μόνο δυο φορές, μια ως μάρτυς υπεράσπισης συναδέλφου και μια ως διερμηνέας για έναν αγγλόφωνο.Υποθέτω ότι τα δικαστικά πρακτικά πρέπει να καταγράφονται για λόγους αρχείου και για να είναι διαθέσιμα σε περιπτώσεις αναψηλάφησης μιας δίκης ή άλλες που δεν μπορώ να σκεφθώ. Ωστόσο, εύκολα φαντάζομαι ότι η έκταση των αντιστοίχων κειμένων (κι εδώ μιλάμε για μία μόνο δίκη από τις πολλές που γίνονται κάθε μέρα) αποτελεί από μόνη της έναν παράγοντα καθυστέρησης της απονομής της δικαιοσύνης. Διότι το σκεπτικό των 309 σελίδων (για να μείνουμε στο τρέχον παράδειγμα) πρέπει να γραφεί από τον υπεύθυνο δικαστικό (που βέβαια δεν γράφει μηχανικά αλλά πρέπει να διαβάζει όλα τα προηγούμενα της δίκης, να σκέφτεται, να μελετά, να ανατρέχει στη νομολογία κλπ.). Δεν υπάρχει άραγε άλλος τρόπος να γίνει αυτή η δουλειά;