Σάββατο 29 Ιουνίου 2024

Κρίση ηγεσίας

Καθημερινό ανάγνωσμα και ακρόαμα στα δελτία ειδήσεων η αμφισβήτηση των προσώπων που μέχρι τώρα είναι επικεφαλής σε δύο τουλάχιστον εγχώρια κόμματα· προσφιλές θέμα των δημοσιογράφων που επιδίδονται σε σχόλια και προβλέψεις και εκτιμήσεις για το τι θα κάνει ο ένας ή ο άλλος διεκδικητής και πότε θα γίνουν οι διαδικασίες και όλα τα σχετικά. Φυσική εξέλιξη της πρόσφατης εκλογικής μάχης που ανέδειξε τα άδεια πουκάμισα που αυτοπροβάλλονται ως ‘ηγέτες’. Δεν ξέρω τι θα προκύψει εν καιρώ, αλλά δεν νομίζω ότι θα χάσουμε και τίποτε αν τα πρόσωπα αυτά αποπεμφθούν από το πολιτικό προσκήνιο.

     Μόνο εδώ όμως συμβαίνει αυτό; Καλώς ή κακώς, όλος ο κόσμος έχει στραμμένη την προσοχή του και στις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές (σε τέσσερεις μήνες και κάτι). Κι εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια. Ένας πληθυσμός 340 εκατομμυρίων (και κάτι) καλείται να επιλέξει για πρόεδρο ανάμεσα σε έναν υπόδικο (και ήδη καταδικασμένο για διάφορα ανομήματα) και έναν υπερήλικα που κάθε μέρα εκδηλώνει όλο και περισσότερο τα νοητικά του ελλείμματα. Η εκλογή δεν είναι καθόλου συμβολική, αφού ο εκάστοτε πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ανθρωπίνως μεγάλες εξουσίες και τη δυνατότητα να προκαλέσει μέχρι και πυρηνικό πόλεμο. Μετά την πρόσφατη τηλεμαχία των δύο μονομάχων αρχίζουν να πληθαίνουν οι φωνές για απόσυρση του δευτέρου (του νυν προέδρου) από την υποψηφιότητα. Μέσα σε 340 εκατομμύρια κόσμο δεν υπάρχουν άραγε άλλα πρόσωπα κατάλληλα για το ύπατο αξίωμα;

     Ο μακαρίτης ο πατέρας μας έλεγε ότι θα έπρεπε να υπάρχει όριο ηλικίας για τους μητροπολίτες, ώστε να αποχωρούν ευσχήμως πριν γίνουν έκδηλα τα διάφορα προβλήματα υγείας και τα σημεία του γήρατος. Κατά μείζονα λόγο θα έπρεπε να ισχύει αυτό για τους πολιτικούς, και μάλιστα για τις ανώτερες θέσεις. Χωρίς βέβαια αυτό να μας εξασφαλίζει από στραβοτιμονιές και ιδιοτροπίες νεωτέρων· τα παραδείγματα αφθονούν. Όταν για να διορισθείς ως δημόσιος υπάλληλος πρέπει να περάσεις ΑΣΕΠ και για να ανανεώσεις το δίπλωμα οδήγησης μετά από κάποια ηλικία πρέπει να περάσεις από διάφορους γιατρούς, δεν θα πρέπει να περνάς από ακόμη πιο ψιλό κόσκινο όταν προαλείφεσαι για ηγετικούς θώκους;

     Αφήνοντας την πρακτική και κάπως φαιδρή πλευρά του θέματος, φέρνω στο νου μου μια φράση από την έβδομη βιβλική ωδή, την προσευχή του Αζαρία στην κάμινο της Βαβυλώνος: ‘οὐκ ἔστιν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ ἄρχων καὶ προφήτης καὶ ἡγούμενος’ [Δανιήλ, κεφ. 3ο, προσευχή Αζαρία]. Η απουσία ηγετικών φυσιογνωμιών είναι γνώρισμα και χαρακτηριστικό της μεγάλης γενικής κρίσης που περνάει ο κόσμος μας. Έχοντας ευτελίσει τη ζωή μας σε κάθε τομέα, έχοντας αναδείξει τον εγωισμό, την αλαζονεία, την ματαιοδοξία, τον δικαιωματισμό και την φιληδονία σε ύψιστες αρχές και αξίες, μάταια αναζητούμε οδηγό για να μας βγάλει από τον λαβύρινθο στον οποίο παραπαίουμε, αρνούμενοι πεισματικά να πιάσουμε τον μοναδικό ασφαλή ‘μίτο’, το ‘κράσπεδον τοῦ ἱματίου’ Εκείνου που μας αφήνει ελευθέρους να πορευόμαστε ‘ἐν τοῖς θελήμασι τῶν καρδιῶν ἡμῶν’. Με δική μας ακέραια ευθύνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: