Δευτέρα 11 Ιουνίου 2018

Κρίματα

Η Αθήνα ‘γιόρτασε’ προχθές, μαζί με άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες το... καμάρι της, την ’προοδευτικότητά’ της, την πολιτική της ορθότητα, φωτίζοντας μάλιστα με τα χρώματα της ίριδος τα παλαιά ανάκτορα. Το ‘παρδαλό’ μας κοινοβούλιο έκανε το... θαύμα του. Αντιγράφω από τη χθεσινή Guardian: «Από τότε που η αριστερή κυβέρνηση έλαβε την εξουσία το 2015, η Ελλάδα επέκτεινε το σύμφωνο συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, ενέκρινε την αλλαγή φύλου από την ηλικία των 15 ετών και νομοθέτησε την αναδοχή παιδιών από ομόφυλους συντρόφους». Αυτό θα πει πρόοδος! Ελπίζω να θυμηθούμε τα ‘κατορθώματα’ αυτά, κοντά σε πολλά άλλα, όταν θα έρθει ο καιρός να ρίξουμε ξανά την ψήφο μας. Και ελπίζω να θυμηθούμε και όσους (ανεξαρτήτως πολιτικής θέσεως) συμφώνησαν και προσυπέγραψαν τα ‘προοδευτικά’ νομοσχέδια.
     Αναρωτιέμαι: τι σχέση μπορεί να έχει το ουράνιο τόξο (σημάδι ειρήνης και καταλλαγής του Θεού με τον μετακατακλυσμικό άνθρωπο) με τις κάθε είδους σεξουαλικές παρεκκλίσεις των ΛΟΑΤΚΙ+ (σε λίγο δεν θα μας φτάνει το αλφάβητο για να τους περιγράφουμε όλους…); Ας θυμηθούμε ότι ακριβώς το αχαλίνωτο σαρκικό φρόνημα των ανθρώπων επέφερε τον κατακλυσμό (Γένεσις στ΄ 1-7). Είναι ίσως υπερβολική η προσδοκία μου να διαβάζουν όλοι αυτοί την Παλαιά Διαθήκη: ωστόσο ξέρουν να πιάνονται από μεμονωμένα ευαγγελικά μηνύματα περί ‘αγάπης’ και να τα μετατρέπουν σε συνθήματα για να δικαιολογήσουν τις εκτροπές τους. Στον απόηχο της προχθεσινής ‘παρέλασης υπερηφάνειας’, ξαναδιαβάζω την ‘Αχρωματοψία’ του Γέροντος Σωφρονίου που παρέθεσα προ ημερών. Καλύτερο παράδειγμα δεν θα μπορούσε να βρεθεί.
     Θυμούμαι τον μακαριστό π. Συμεών που μας έλεγε ότι σε όλες τις εποχές υπήρχε αμαρτία, διαφθορά, αποστασία από το θέλημα του Θεού. Η διαφορά είναι ότι κάποτε οι άνθρωποι είχαν επίγνωση ότι αυτό που κάνουν είναι αμαρτία, ενώ σήμερα ο άνθρωπος περιβάλλει με μανδύα νομιμότητος τις επιλογές του, όσο ανήθικες κι αν είναι, και προσπαθεί να τις επιβάλει στην κοινωνία, σε βαθμό μάλιστα που να χαρακτηρίζει κάθε αντίθετη άποψη ως φοβία και ρατσισμό. Αποτέλεσμα; Πολλοί κατά τα λοιπά γνωστικοί άνθρωποι δηλώνουν φανερά τη συμπαράστασή τους προς τα διάφορα ‘παρδαλά’ ρεύματα, από φόβο μήπως χαρακτηρισθούν… φοβικοί («ἠγάπησαν γὰρ τὴν δόξαν τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον ἤπερ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ»).
     Αφήνοντας λοιπόν το πρώτο βιβλίο της Γραφής πηγαίνω στο τελευταίο. Στην Αποκάλυψη διαβάζουμε: «ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ῥυπαρὸς ῥυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι» [κβ΄11]: ελεύθερος είναι ο καθένας να ζήσει και να πράξει όπως θέλει. Η ελευθερία όμως έχει ευθύνες και συνέπειες: είμαι ελεύθερος να αψηφήσω τον νόμο της βαρύτητος, αλλά αν πέσω από το μπαλκόνι η ελευθερία θα γίνει ο θάνατός μου. Το ίδιο ισχύει και για τον ηθικό νόμο, με πολύ πιο μακροπρόθεσμες (= αιώνιες) συνέπειες, για τις οποίες και πάλι η Αποκάλυψη προειδοποιεί: «ἔξελθε ἐξ αὐτῆς ὁ λαός μου, ἵνα μὴ συγκοινωνήσετε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς καὶ ἵνα ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς μὴ λάβητε» [Αποκ. ιη΄ 4]. Επειδή ακριβώς υπάρχουν οι σαφείς προειδοποιήσεις, ο Απόστολος Παύλος, έχοντας προηγουμένως απαριθμήσει όλες τις ασωτίες και διαστροφές των εθνικών (στις οποίες ρητά περιλαμβάνει και την κάθε είδους ομοφυλοφιλία), τονίζει: «Οἴδαμεν δὲ ὅτι τὸ κρῖμα τοῦ Θεοῦ ἐστι κατὰ ἀλήθειαν ἐπὶ τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας» [Ρωμ. β΄ 2]. Χωρίς φοβική, εχθρική ή καταστροφική διάθεση προς τους «τὰ τοιαῦτα πράσσοντας», προτιμούμε να λαμβάνουμε υπόψη τις προειδοποιήσεις. Για το δικό μας αιώνιο συμφέρον.


     Υστερόγραφο: Διαβάστε και το πολύ μεστό άρθρο του υποναυάρχου Ν. Παπανικολόπουλου για το ίδιο θέμα.

2 σχόλια:

Απόστολος-Γεώργιος Ι. Σοφός είπε...

Ένα από τα αρχαιότερα αισθήματα που χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο είναι αυτό της ντροπής. Όταν χαθεί αυτό, χάνεται και ο αυτοσεβασμός και ο σεβασμός και τα πάντα!

Λήμνος είπε...

Χωρίς άδεια...το δημοσίευσα...