Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017

Αβέρωφ

Ντροπή θα ήταν, ενώ έχω επισκεφθεί τη ναυαρχίδα ‘Victory’ του Νέλσονα στο Portsmouth και το πλοίο-μουσείο ‘Vasa’ στη Στοκχόλμη, να περιφρονήσω το Θ/Κ [Θωρακισμένο Καταδρομικό] ‘Γ. Αβέρωφ’ που βρίσκεται δεμένο στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης τον καιρό αυτό. Το γνώριζα από πολύ μικρός: ο μακαρίτης ο νουνός μου είχε ένα μοντέλο του πάνω στον μπουφέ του σαλονιού του. Σήμερα, επωφελούμενος και του καλού καιρού, βρίσκομαι στο λιμάνι. Η ουρά για την είσοδο στο πλοίο θυμίζει εκείνη που συνήθως παρατηρείται στον τάφο του Αγίου Παϊσίου: άλλου είδους προσκύνημα εδώ, τηρουμένων των αναλογιών. Η τεράστια σημαία που κυματίζει στην πρύμνα του είναι, μαζί με εκείνη της Ακρόπολης, η μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Μετά από αναμονή 45 λεπτών μπαίνω με την τελευταία ομάδα επισκεπτών: μόλις που προλάβαμε. Η ξενάγηση αρχίζει από το εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου (είναι το μόνο πολεμικό σκάφος μας που διαθέτει ναό και είχε πάντα στο πλήρωμά του, όσο ήταν σε ενεργό υπηρεσία, και ιερέα). Από εκεί και πέρα, παίρνουμε μια ιδέα για τη ναυτική ζωή, πάντα σε χώρους περιορισμένους, με συνθήκες καθημερινής διαμονής και εργασίας πάντα δύσκολες, αλλά και για την ιστορική σύνδεση του πλοίου με όλες τις μεγάλες πολεμικές περιπέτειες του Ελληνισμού στον 20ό αιώνα και τον θρυλικό ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη. Με μόνο δύο νεκρούς ναυτικούς σε όλη την ιστορία του, και συνοδευμένο από γεγονότα που μόνο ως θαύματα μπορούν να χαρακτηρισθούν, το θωρηκτό ‘Αβέρωφ’ αποτελεί ένα ζωντανό μνημείο που αποζημιώνει τον επισκέπτη για τον κόπο του. Όσο θα βρίσκεται κοντά μας, αξίζει ένα προσκύνημα.
     Λεπτομέρειες για την ιστορία του μπορεί να βρει ο ενδιαφερόμενος στη σχετική ιστοσελίδα, ενώ στο YouTube υπάρχει αναλυτική ξενάγηση μιας ώρας από τον σημερινό κυβερνήτη του. Προσθέτω κι εγώ κάποιες σημερινές φωτογραφίες.

 
 
 
 
 
 

3 σχόλια:

Απόστολο είπε...

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να πάω. Προστίθεται στις ελλείψεις μου.

Απόστολος-Γεώργιος Ι. Σοφός είπε...

Σκεφτόμουν πως μια επίσκεψη μαθητών στο πλοίο αυτό (το επισκεφθήκαμε κι εμείς στην Θεσσαλονίκη), θα άξιζε πολλές μα πολλές σελίδες από τα βιβλία της ιστορίας της Πατρίδας μας!

Α. Παπαγιάννης είπε...

Έτσι διδάσκεται εποπτικά η ιστορία, κι έτσι μένει!