Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Με πότισες φαρμάκι...

Αποκαλυπτική συζήτηση με φαρμακευτικό αντιπρόσωπο. Ο λόγος για αντιβιοτικό που κυκλοφορεί εδώ και χρόνια, με καλές επιδόσεις στο χώρο του. ‘Ξέρεις, γιατρέ, για το χάπι των 500 mg πέρασε η περίοδος της πατέντας κι έτσι έπεσε η επίσημη τιμή του. Οπότε τώρα η εταιρεία προωθεί το 250άρι, για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε κι εμείς τις θέσεις μας’. Σημείωση: το κουτί των 250 mg (με 6 χάπια, αντίστοιχα με 3 των 500 mg στην άλλη συσκευασία) κοστολογείται επίσημα στο ΤΡΙΠΛΑΣΙΟ της νέας τιμής του ‘500’ (το ένα έπεσε από τα 8 Ευρώ στα 5, το άλλο κάνει 15 Ευρώ).

Ελάτε τώρα και αποδείξτε μου την υψηλή λογική του κράτους που θέλει το ΙΔΙΟ φάρμακο στην ΙΔΙΑ δοσολογία (500 mg την ημέρα) για την ΙΔΙΑ διάρκεια θεραπείας (3 μέρες) να πωλείται με τόσο διαφορετική τιμή. Η εθνικά οικονομική συνείδηση ενός εντίμου γιατρού θα υπαγόρευε: ‘γράφω το φθηνότερο, αφού το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο’. Αλλά, ‘φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δ’ αλήθεια’. Στην προκειμένη περίπτωση ο ‘φίλος’ είναι ο αντιπρόσωπος που γνωριζόμαστε τόσα χρόνια, που ίσως βρεθεί χωρίς δουλειά αν οι πωλήσεις στο τέλος του έτους δεν αποδείξουν τις καλές προωθητικές προσπάθειές του, και που φεύγοντας δεν παραλείπει να μου υπενθυμίσει, ‘εν παρόδω’, ότι η προσφορά για εκείνο το συνέδριο που συζητήσαμε προ καιρού εξακολουθεί να ισχύει. Πόσων γιατρών, και για πόσο διάστημα, θα αντέξει η ‘εθνικά οικονομική συνείδηση’ σε τέτοιες φιλικές εισηγήσεις; Και γιατί τον ρόλο της συνείδησης θα πρέπει να τον παίζει ο κάθε γιατρός, τη στιγμή που οι επιτροπές των υπουργείων που καθορίζουν τις επίσημες τιμές των φαρμάκων δείχνουν έμπρακτα ότι μόνο για την εθνική οικονομία δεν ενδιαφέρονται;

5 σχόλια:

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω ότι ο τόπος "Θερμοπύλες" είνα στην πραγματικότητα πολλοί τόποι, στους οποίους οι "Μήδοι" πάντα "περνούν" στο τέλος...

Παύλος Νταφούλης είπε...

Φταίμε όμως και τα στελέχη του ιατροκεντρικού συστήματος υγείας. Δεν είμαστε τόσο ανθεκτικοί όσο τα στελέχη των παρασίτων που αναπτύσσονται στα κενά του συστήματος.

yanis είπε...

Εύκολα θα μπορούσαν να λυθούν τα χρόνια προβλήματα υπερσυνταγογράφησης με εφαρμογή ίδιου συστήματος με την αλλοδαπή όπου ο γιατρός απλά επιλέγει την κατάλληλη φαρμακευτική ουσία και την κατάλληλη δόση και διάρκεια ο δε φαρμακοποιός εκτελεί τοποθετώντας σε ουδέτερα φιαλίδια το ανάλογο ιδιοσκεύασμα χωρίς καμμία αναφορά στην εμπορική ονομασία. Είναι τέλος ευθύνη του υπουργείου η προμήθεια των οικονομικότερων και δραστικότερων ιδιοσκευασμάτων κάθε έτος.

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Κάποτε έλεγα ότι δεν πρέπει να αφαιρείται από το γιατρό το δικαίωμα της επιλογής. Σφάλμα! Η άποψη του yanis στη χώρα μας δεν θα πετύχει τίποτα... Απλώς, η "μίζα" θα φύγει από το γιατρό για τον φαρμακοποιό ή κάποιον άλλο αξιωματούχο! Ίσως και πάλι ίσως, ο καθένας από μας θα έπρεπε να απολογείται όταν δεν ακολουθεί συγκεκριμένους κανόνες (guidelines), αλλά και εκεί θα σκοντάψουμε στο πόσο επηρεασμένος από το χρήμα θα είναι ο θεσπίζων τους κανόνες...

Α. Παπαγιάννης είπε...

Συμφωνώ με την άποψη του yanis και συμπληρώνω ότι βασική προϋπόθεση για την πιο εύρυθμη λειτουργία του συστήματος είναι το ΕΝΑ και ΕΝΙΑΙΟ σύστημα ασφάλισης υγείας, ανεξάρτητο από συντάξεις και άλλα παρελκόμενα (έχουμε δουλέψει και οι δυο στο NHS και πιστεύω ότι καταλαβαινόμαστε...).