Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

Διαπλανητικά

Ας αφήσουμε για λίγο τα επίγεια. Μόλις πρόσφατα μάθαμε ότι οι αστρονόμοι ανακάλυψαν εφτά πλανήτες σε μέγεθος Γης να τριγυρίζουν ένα άστρο στον αστερισμό του Υδροχόου. Ο ενθουσιασμός αυξήθηκε όταν υποπτεύθηκαν ότι η θερμοκρασία τους πιθανώς ευνοεί την ύπαρξη νερού, και άρα την συντήρηση ζωής, όπως την ξέρουμε. Συμπέρασμα: μπορούμε να αρχίσουμε το ψάξιμο για εξωγήινους. Το γεγονός ότι το άστρο (που λέγεται Trappist-1) είναι μόνο 39 έτη φωτός μακριά από μας κάνει την αναζήτηση, μας λένε, ακόμη πιο εύκολη. Τι περιμένουμε λοιπόν;
     Για μια στιγμή! 39 έτη φωτός σημαίνουν ότι ένα σήμα που θα στείλουμε προς το άστρο αυτό θα χρειαστεί 78 χρόνια για να κάνει τη διαδρομή μετ’ επιστροφής. Συνεπώς η όποια ‘επικοινωνία’ με το άστρο αυτό θα γίνεται υπό τύπον σπασμένου τηλεφώνου, με ανταλλαγή πληροφοριών από γενιά σε μεθεπόμενη γενιά: αν κάνω εγώ την πρώτη ‘ερώτηση’, η ‘απάντηση’ θα φτάσει στα εγγόνια μου, και η επόμενη ‘απάντηση’ στα δικά τους εγγόνια. Πόσες γενιές χρειάζονται για να γίνει μια ολοκληρωμένη ανταλλαγή πληροφοριών; Έπειτα, ξεχνώντας προς στιγμήν τη σχέση δραχμής προς ευρώ, ας σκεφτούμε ότι ένα έτος φωτός ισοδυναμεί με 9,5 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα (πάνω-κάτω). Πόσο πρακτικό ενδιαφέρον μπορεί να έχει η όποια κατάσταση ζωής υπάρχει σ’ αυτή την τόσο κοντινή γειτονιά; 
     Είναι φανερό ότι μπροστά σε τόσο υψιπετείς και μακρόπνοες αναζητήσεις, η πρακτική απορία πόσο θα κοστίσει ένα τέτοιο εγχείρημα και αν τα σχετικά κονδύλια θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν κάπως καλύτερα επί του εδάφους ακούγεται πολύ πεζή.

1 σχόλιο:

Απόστολο είπε...

Νά 'χουμε να ασχολούμαστε, μέσα στη χιλιετία που διανύουμε.