Υπερευλογημένο Σάββατο

Κάτω από τους Παλαιολόγειους θόλους των Αγίων Αποστόλων, όπου πρωτακούσαμε και αργότερα ψάλαμε για πρώτη φορά το ‘Ιδού ο Νυμφίος’, το ‘Ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων σου’, το ‘Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις’, το ‘Ὅτε οἱ ἔνδοξοι μαθηταί’, το ‘Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου’, το ‘Σὲ τὸν ἀναβαλλόμενον’, το ‘Κύματι θαλάσσης’, είπαμε και σήμερα το ‘Ἀνάστα, ὁ Θεός’ και το ‘Σιγησάτω πᾶσα σάρξ βροτεία’ και το ‘Μνήσθητι εὔσπλαγχνε καὶ ἡμῶν’, κλείνοντας το Τριώδιο εκεί όπου το αρχίσαμε. Μνημονεύοντας με ευγνωμοσύνη τους γονείς ημών και διδασκάλους και πάντας τους προαπελθόντας, στους οποίους χρωστούμε όλα αυτά τα έξοχα μαθήματα και ακούσματα.
     ‘Τούτο Σάββατόν εστι τό υπερευλογημένον, εν ώ, Χριστός αφυπνώσας, αναστήσεται τριήμερος’. Είθε όλοι, και οι προηγούμενοι και ημείς και οι ερχόμενοι, να έχουν μέρος στην κοινή Ανάσταση.