Τρίτη 16 Ιουνίου 2015

Σκόρπια

  • ‘Ψυχοβγάλτες’ είναι η λέξη που μου έρχεται στο μυαλό καθώς ακούω ποιος έφυγε και ποιος έμεινε στις διαπραγματεύσεις, ποιος δήλωσε και ποιος ξεδήλωσε και τι, ποιος και πού συνεντευξιάσθηκε, αν είμαστε εντός, εκτός ή επι τα αυτά της Ευρωζώνης και εναλλάξ. Δεν ξέρω αν έχει κάποια απώτατη στρατηγική όλη αυτή η διαδικασία, και από τις δυο πλευρές. Σημασία έχει η ψυχική φθορά που προκαλεί σε όσους την υφίστανται--και δεν εννοώ τους επισήμους αλλά τον απλό κόσμο.
  • Ακούγοντας τα ζητούμενα των δανειστών από τη μία, τα προτεινόμενα των ημετέρων από την άλλη, θυμάμαι την αγγλική έκφραση ‘a square peg in a round hole’ (τετράγωνος πάσσαλος σε στρόγγυλη τρύπα): ασύμβατα πράγματα. Υπάρχει και άλλη έκφραση: ‘single track mind’: ένα μυαλό που δουλεύει με ένα μόνο τρόπο, που δεν διαθέτει ευελιξία, προσαρμοστικότητα, τέλος πάντων δεν μπορεί να βρει κοινό τόπο συνεννόησης. Ισχύει και για τα δύο μέρη.
  • Τι νόημα έχει η περιλάλητη απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας για ‘αντισυνταγματικές’ περικοπές συντάξεων όταν δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για τους βασικούς μισθούς; Και πώς και είμαστε τόσο ευαίσθητοι για την συγκεκριμένη απόφαση όταν τόσες άλλες αποφάσεις του ΣτΕ ή του Αρείου Πάγου ή άλλων επισήμων δικαστικών σωμάτων τις αγνοούμε επιδεικτικά ή και τις καταγγέλλουμε; Μήπως ακόμη και η δικαιοσύνη θεωρείται ‘δίκαια’ όταν υποστηρίζει τα καλά και συμφέροντα της τάξης μας;

1 σχόλιο:

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Αντώνη μου, δίκιο σε όλα έχεις. Το δυστύχημα είναι πλέον πως η Χώρα μας βρίσκεται στο περιβόητο "zugzwag" (δεν μεταφράζεται) που σημαίνει - στο σκάκι - πως έχεις την κίνηση και ότι και να παίξεις χάνεις, αλλά αν δεν έπαιζες (υποχρεωτικά θα παίξεις) μπορεί και να κέρδιζες... Ο λαός μας το λέει "μπροστά γκρεμός και πίσω ρέμα". Ας ελπίσουμε να βρεθεί κάποια διέξοδος. Δεν ξέρω πως το εισπράττετε στον ιδιωτικό τομέα (μάλλον με δυσκολίες ρευστού), στο δημόσιο νοσοκομείο σημαίνει πως τα υλικά και οι άνθρωποι δεν υπάρχουν... Δεκάδες αργροτικά ιατρεία στο Νομό μας κενά, ειδικευόμενοι μειωμένοι πάνω από 50% και χωρίς ορίζοντα αναπλήρωσης, βασικές ειδικότητες σε έλλειψη, προσωπικό εξαντλημένο και κυρίως εκνευρισμένο...
Οι Άγγλοι έχουν αυτήν την ωραία παροιμία (φαντάζομαι ότι την ξέρεις στο πρωτότυπο): "Όταν η φτώχεια μπαίνει από την πόρτα, η αγάπη φεύγει από το παράθυρο"...