Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

Κατάσταση πολιορκίας

Ο δρόμος έχει πρόσβαση (τεθλασμένη, είναι αλήθεια) στο γήπεδο. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τόσο τίθεται, μαζί με την γύρω περιοχή, σε καθεστώς πολιορκίας. Μοτοσυκλέτες, πεζοί και εποχούμενοι αστυφύλακες, κλούβες, διμοιρίες ΜΑΤ, φορητά κιγκλιδώματα, περιοριστικές ταινίες, ασύρματοι, σειρήνες και σφυρίχτρες σε ηχητικό επίπεδο πανδαιμονίου, εκτροπές της κυκλοφορίας οχημάτων, ακόμη και πεζών («Εσείς από τα άλλα στενά!»). Κάποια στιγμή τα ντεσιμπέλ ανεβαίνουν, και μαζί τους εξάπτονται και τα πνεύματα. Βλέπω έναν αξιωματικό περίπου μαινόμενο να επιχειρεί να απωθήσει με τα χέρια ένα αυτοκίνητο που ο οδηγός του διανοείται να στρίψει στον απαγορευμένο δρόμο. Πίσω του μια εντυπωσιακή φάλαγγα: δυο μοτοσυκλέτες, ένα περιπολικό, δυο κλούβες, κι άλλα περιπολικά και μοτοσυκλέτες γύρω και πίσω τους. Κι ανάμεσα στις κλούβες ο ‘ένοχος’: το πούλμαν της ποδοσφαιρικής αποστολής που επείγεται να φτάσει στην ώρα του στο γήπεδο. Δεν ξέρω πώς αισθάνονται οι επιβάτες του: ούτε άκρως επικίνδυνοι κρατούμενοι να ήταν δεν θα μεταφέρονταν με τόσο δρακόντια φύλαξη. Και ξαφνικά τα πνεύματα καλμάρουν αισθητά. Ο σαματάς μεταφέρεται μέσα στο γήπεδο. Για 2-3 ώρες, μέχρι να λήξει ο αγώνας, για να ξαναρχίσει η πολιορκία. Και το πανδαιμόνιο της μεγάλης φυγής.

Αφελές ερώτημα: θα χάναμε κάτι σπουδαίο και μεγάλο αν τα ποδοσφαιρικά ‘πανηγύρια’ γίνονταν έξω από κατοικημένους χώρους;

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αντώνη μου ,
Απ’ ό, τι ξέρω το Κολοσσαίο της Ρώμης βρίσκεται σε περιοχή κατοικημένη . Δεν βρίσκεται εκτός πόλεως .
Τον άρτο μπορεί - Θεός φυλάξει - να τον δούμε όπου να ‘ναι εκτός πόλεως , αλλά τα θεάματα ποτέ .
Ένα Κολοσσαίο είναι σε όλες τις εποχές καλό και αποτελεσματικό εργαλείο στα χέρια των μεγάλων αφεντικών που μας αγαπάν και μας φροντίζουν . Κι εσύ πας να το καταργήσεις …!!
Και δε μου λες , τι θα γίνει με τους νεο - μάρτυρες που κατοικούν ή εργάζονται τριγύρω ; Θα τους στερήσεις το στεφάνι της δόξης ;

ΦΩΤΗΣ

Α. Παπαγιάννης είπε...

Φώτη, τώρα που το λες το Κολοσσαίο όντως βρίσκεται σε πυκνοκατοικημένη περιοχή, αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Αν το να ζεις κοντά σε στάδιο σου ετοιμάζει στεφάνι δόξης, χαλάλι!

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ είπε...

Καλησπέρα σας. Κύριε Αντώνη, δεν έχετε άδικο. Αλλά ξέρετε την αγάπη που έχει ο κόσμος για την μπάλα και την ευρύτερη αποδοχή του ποδοσφαίρου από όλα σχεδόν τα κοινωνικά στρώματα. Υπάρχουν και πρακτικοί λόγοι: ποιός θα πληρώσει για τη "μεταφορά"; Αν περιμένουμε απ'τις ΠΑΕ...τότε σωθήκαμε.Ακόμα πληρώνουμε εσείς και εγώ τα "χαρισμένα" χρέη τους... Από την άλλη είναι στη διακριτική ευκαίρια της Πολιτείας να αντιμετωπίσει τη βία και τις "ορδές" των οργανωμένων. Δύσκολο; Μεγάλο το θέμα. Πάντως και η Αγγλία είχε χουλιγκανισμό τη δεκαετία του '80,αλλά τον αντιμετώπισε,μετά από τις τραγωδίες του Χιλσμπορο και του Χέιζελ.Πλέον είτε πας στο Άνφιλντ ή στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χωλ είναι το ίδιο. Συγχωρέστε μου την υπερβολή. Θέλω να πω ότι ο κόσμος πλέον βλέπει τη μπάλα εκεί σα θέαμα, σα να πηγαίνει στο θέατρο ή σε μια συναυλία. Πάνε όλοι, ήρεμα και ήσυχα, με τα παιδιά τους και απολαμβάνουν το μάτς. Μέτρα ασφαλείας σαφώς θα υπάρχουν κι εκεί και δη αυστηρότερα...Αλλά τέτοιο χάλι όπως το περιγράψατε δεν νομίζω.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Δεν διαφωνώ. Βρισκόμουν στην Αγγλία την εποχή του Χίλσμπορο και θυμάμαι ακόμη τα της τραγωδίας εκείνης. Απλώς βλέποντας κάθε τόσο την "εμπόλεμη" κατάσταση που δημιουργείται (χώρια το κυκλοφοριακό χάος) εξαιτίας ενός αγώνα, σκέφτομαι τι διαφορετικό θα μπορούσαμε να κάνουμε. Ίσως βέβαια να γίνουμε πιο πολιτισμένοι, ως άνθρωποι και ως φίλαθλοι (όχι οπαδοί).

John Skabardonis είπε...

kala ta les Antwni, alla kai edw ta idia exoume -- ta gipeda einai se kentrikes topo8esies gia eukoli prosbasi twn fila8lwn.
Ama exoun paixnidi oi Steelers, Penguins, or Pirates (omades football, hockey kai baseball tou Pittsburgh), to mpotiliarisma stis odikes artiries pou odigoun pros ta gipeda einai anypoforo.
Eutyxws to spiti mou einai sta proastia kai i douleia episis ...