Νάρκες

Μετά τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, οι ΗΠΑ έδωσαν στην Ουκρανία το ελεύθερο να χρησιμοποιήσει νάρκες κατά προσωπικού στις επιχειρήσεις εναντίον της Ρωσίας. Εδώ ας αφήσουμε κατά μέρος την συζήτηση για το ‘τις ήρξατο χειρών αδίκων’ και ας σκεφθούμε λίγο τις νάρκες, ανατρέχοντας σε μια ανάρτηση που είχαμε κάνει στα πρώτα χρόνια του ιστολογίου. Την αφορμή είχε δώσει ένα κείμενο του (μακαρίτη πλέον) δημοσιογράφου και βουλευτή Άρη Σταθάκη (ειδικού στα θέματα αυτοκινήτου), που σχολίαζε ένα άρθρο για τις νάρκες. Διαβάζοντάς το διαπίστωσε, όπως έγραφε, «ότι αυτοί που κατασκευάζουν τις νάρκες (όπως και αυτοί που τις αγοράζουν και τις χρησιμοποιούν), τις αντιμετωπίζουν σαν οποιοδήποτε άλλο προϊόν». Σύμφωνα με το άρθρο, «πολλές φορές οι νάρκες δεν έχουν στόχο να σκοτώσουν τους στρατιώτες. Έχουν στόχο να τους τραυματίσουν όσο πιο σοβαρά γίνεται, για να έχουν τις αισθήσεις τους και να ουρλιάζουν από τους πόνους, ώστε (όλοι οι άλλοι που πολεμούν δίπλα τους) να τρομάζουν και να χάνουν το ηθικό τους». «Και αυτό», κατέληγε το άρθρο, «είναι το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα όταν μετράς αυτά που πέτυχες σε μια στρατιωτική επιχείρηση». Η τέως πριγκίπισα Νταϊάνα είχε γίνει γνωστή, εκτός άλλων, και για την καμπάνια που έκανε διεθνώς για τον περιορισμό της χρήσης των υπούλων αυτών όπλων, εκατομμύρια από τα οποία είναι σπαρμένα σε διάφορα θέατρα επιχειρήσεων ανά τον κόσμο και περιμένουν τα επόμενα θύματά τους—μικρά παιδιά, ανυποψίαστους αγρότες ή περαστικούς. Θυμούμαι ότι είχα στο Δημοτικό συμμαθητή που ο πατέρας του είχε χάσει τα χέρια του από νάρκη του εμφυλίου. Αν υπήρχε μια κλίμακα απανθρωπίας για τα διάφορα πολεμικά μέσα, οπωσδήποτε οι νάρκες θα έπαιρναν υψηλό βαθμό. Όσοι τις χρησιμοποιούν, χάνουν στα μάτια των υγιώς σκεπτομένων ανθρώπων το όποιο δίκαιο μπορεί να είχαν ως τότε.    

Χίλιες μέρες

Στην ειδησεογραφία των τελευταίων κυριαρχεί η πληροφορία ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν των ΗΠΑ έδωσε το πράσινο φως στην Ουκρανία για να χρησιμοποιήσει βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς κατά της Ρωσίας στον ‘πόλεμο των χιλίων ημερών’ (συμπληρώνονται ακριβώς σήμερα). Προφανώς θέλει να αφήσει κάποια ‘κληρονομία’ στον κόσμο πριν αποχωρήσει από την πολιτική σκηνή. Δεν ξέρω τι θα κάνει ο επόμενος πρόεδρος, αλλά μέχρι την ορκωμοσία του (στις 20 Ιανουαρίου) πολλά μπορούν να συμβούν. Αν η Ουκρανία κάνει πράξη την άδεια του Μπάιντεν, η απάντηση της Ρωσίας δεν θα είναι με… νεροπίστολα. Ποιος ξέρει; Ίσως ο απερχόμενος ‘πλανητάρχης’ αντιγράφει τον Λουδοβίκο εκείνο που είπε το κοσμοϊστορικό «Μετά από μένα ο κατακλυσμός». Αλλά βέβαια κι εκείνος λογοκλοπή είχε κάνει: το «ἐμοῦ θανόντος γαῖα πυρί μιχθήτω» ήταν πολύ αρχαιότερο. Ίδια η φιλοσοφία, απλώς διαφέρουν τα… τεχνικά μέσα.

Το μ του Μετρό

 

Επειδή στην Ελλάδα προφανώς μας λείπουν τα ουσιαστικά προς συζήτηση θέματα, καταπιανόμαστε και με… τρίχες. Κι επειδή τη γκρίνια την έχουμε στο DNA μας, αυτή μας βγαίνει με κάθε αφορμή, σοβαρή ή ανθυποασήμαντη. Σίγουρα πρόκειται για πολύ ισχυρό γονίδιο, που πιο πρόσφατα εκδηλώθηκε γύρω από το λογότυπο του οσονούπω εγκαινιαζομένου Μετρό της πόλης μας. Δεν θυμούμαι άλλοτε να έγινε τόση… μουρμούρα για ένα γράμμα του αλφαβήτου, ένα πεζό μ. Κάλαμοι οξυγράφων γραμματέων σε εφημερίδες και ιστοσελίδες απεδύθησαν σε αγώνα κριτικής – σχεδόν αποκλειστικά αρνητικής – για την αισθητική του, τη γραμματοσειρά του, το σχήμα και το μέγεθός του, τον τρόπο ανάθεσης της δημιουργίας του, το κόστος του, τον τρόπο και τον τόπο παρουσίασής του. Προσωπικά δεν μου φαίνεται άσχημο. Ωστόσο, κάποια από τα σχόλια που ακούσθηκαν από ανθρώπους του γραφιστικού χώρου θυμίζουν τους ‘όμφακες’, τις αγουρίδες της αλεπούς του Αισώπου («Αφού δεν το σχεδιάσαμε εμείς δεν αξίζει φράγκο»). Κάποιος έγραψε, εύστοχα νομίζω, ότι εφόσον πρόκειται για την ίδια εταιρεία που κατασκεύασε και το μετρό των Αθηνών, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το ίδιο λογότυπο. Όπως και να έχει το πράγμα, το σήμα έχει αξία ή το έργο; Αυτό περιμένουμε να δούμε να κινείται και να το δοκιμάσουμε («Μετά τον πρώτο μήνα!», μου είπε προχθές ένας οδηγός ταξί). Ελπίζω μόνο τα εγκαίνιά του να γίνουν καθώς πρέπει, με αγιασμό, και όχι μόνο με πολιτικές φανφάρες.