Βιβλικά ο κόσμος είναι ‘εξ ύδατος και δι’ ύδατος συνεστώς’, επιστημονικά (αλλά και Βιβλικά) η ζωή βγήκε από το νερό, ως πλάσματα εξαρτώμαστε απόλυτα απ’ αυτό. Γι’ αυτό και συμβολικά το νερό αναπαριστά τη ζωή (‘ύδωρ αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον’), και αντίστροφα βέβαια η ‘βεβήλωση’ (ρύπανση) των υδάτων είναι συνώνυμη της οικολογικής καταστροφής. Γι’ αυτό και ο σημερινός Αγιασμός των υδάτων είναι Αγιασμός ολοκλήρου του κτιστού κόσμου. Έτη πολλά! Για μια ωραία ποιητική όσο και θεολογική σύνθεση με αφορμή τη σημερινή εορτή, παραπέμπω στο ‘Ημερολόγιο Αποδημίας’ και στο κείμενο ‘Σήμερον των υδάτων…’.
1 σχόλιο:
Αντώνη μου,
Ευχαριστώ πολύ για την ιδιαίτερα κολακευτική για εμέ και το Ημερολόγιό μου παραπομπή.
Το νερό τελικά μας παρασύρει, μας ενώνει και μας βοηθά να καθαρίσουμε το έσωθεν του ποτηρίου, που κάποτε γέμει εξ αρπαγής και ακρασίας.
Δημοσίευση σχολίου