Σάββατο 24 Απριλίου 2010

«Σκάσε και κολύμπα!»

Σιγά-σιγά συνειδητοποιούμε και αποδεχόμαστε ως αναπόφευκτη την οικονομική επιτήρηση στην οποία εντάσσεται πλέον η χώρα μας. Είτε μας αρέσει είτε όχι, φαίνεται ότι η αρχή του Αρχιμήδη «Δος μοι πα στω και ταν γαν κινήσω» (δηλ. δώσε μου τόπο να σταθώ και θα κινήσω τη γη) φαίνεται να εφαρμόζεται και στην πολιτική και οικονομική πράξη: μόνο με εκ των έξω παρέμβαση μπορεί να αλλάξει ένα χρόνια εκτροχιασμένο σύστημα. Το σύστημα όμως απαρτίζεται από ανθρώπους, που θα πρέπει να παίξουν τον δικό τους ατομικό και συλλογικό ρόλο στην όλη προσπάθεια. Καλές είναι όλες οι προσκλήσεις και παροτρύνσεις για δουλειά, για αλλαγή νοοτροπίας και τακτικής. Ίσως η πρώτη και πιο βασική, προς πολιτικούς και δημοσιογράφους, θα πρέπει να είναι: μπορούμε να σταματήσουμε την φλύαρη αργολογία για το αν φταίνε τα τελευταία πέντε, τριανταπέντε ή εξηνταπέντε χρόνια για το χάλι μας; Καθένας μπορεί να έχει τη δική του εκτίμηση γι’ αυτό, και δεν πρόκειται να καταλήξουμε πουθενά συζητώντας. Μήπως η προσταγή του παλιού ανεκδότου («Σκάσε και κολύμπα!») είναι ρεαλιστικά η πιο χρήσιμη;

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στους κλέφτες και απατεώνες , που κατέφαγαν τον κρατικό κορβανά , τι πρόσταγμα θα έπρεπε να δώσουμε ;
Ή καλύτερα : πού θα έπρεπε να τους είχαμε στείλει ήδη ;
Αλλά γι’ αυτούς ούτε λόγος να γίνεται !

ΦΩΤΗΣ

Λήμνος είπε...

Δ.Ν.Τ.:Δουλεύω, Νηστεύω, Τρέχω
Μια καλή ερμηνεία των αρχικών. Άς μπούμε με θάρρος και ορμή πια σ' αυτή τη νοοτροπία. Το βόλεμα τελείωσε. Ίσως μερικοί λίγοι να μην είχαν καμιά φορά βολευτεί. Δυστυχώς τώρα όλους θα μας πάρει η μπάλα. Δεν χρειάζεται ωστόσο απελπισία. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Και το να χάσουμε την ελπίδα μας και την πίστη μας στην οικονομική άνεση, νομίζω πως θα είναι μια ισχυρή δοκιμή και άσκηση πίστεως. Το "Μη πεποίθατε επ' άρχοντας" το μάθαμε καλά, "νεράκι". Ας μάθουμε και το "Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού".

Α. Παπαγιάννης είπε...

Φώτη μου, κι εκείνοι και όλοι οι άλλοι τα ίδια μέτρα χώμα θα καλύψουμε, και δεν έχει να πάρουμε τίποτε μαζί μας. Τελικά "ώδε εστίν η υπομονή και η πίστις των αγίων", όπως μας λέει η Αποκάλυψη. Το "Μη πεποίθατε επ' άρχοντας..." το έχουμε ήδη συνειδητοποιήσει.