Κάθε χρονιά, καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, ακούω εκτός των άλλων και επίκαιρα χορωδιακά τραγούδια, ελληνικά και ξένα, αυτά που αγγλιστί λέγονται carols (δεν τα λες και κάλαντα). Το αποθετήριο του YouTube περιέχει πάμπολλες σειρές ερμηνευμένες από τα καλύτερα μουσικά σύνολα, που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα πανηγυρική, ενθουσιαστική, αλλά και λατρευτική συγχρόνως (ας μη περιορίζουμε τη λατρεία στη δική μας παράδοση – τόσοι μεγάλοι συνθέτες εμπνεύσθηκαν από το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού). Και είναι κρίμα που οι ραδιοφωνικοί μας σταθμοί γεμίζουν το πρόγραμμα των ημερών με άσματα δημοφιλών καλλιτεχνών που περιγράφουν ποιον αγάπησαν και ποιον χώρισαν κάποια Χριστούγεννα, ενώ υπάρχουν τόσα πιο κατάλληλα ακούσματα.
Σε μια από τις χθεσινές μου ακροάσεις, από τη χορωδία του King’s College του Καίμπριτζ, βρήκα ανάμεσα στα σχόλια και το ακόλουθο: «Ως βουδιστής, το βρίσκω πανέμορφο. Οι Χριστιανοί θα πρέπει να ξεσηκωθούν και να ανακτήσουν τα Χριστούγεννα, διότι οι μεγάλες μπίζνες και η ανθρώπινη απληστία έχουν μεταμορφώσει μια όμορφη πνευματική ημέρα σε ένα μηνιαίο φαγοπότι, κι αυτό είναι απλά πολύ λυπηρό, και το λέω ως βουδιστής. Το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων έχει σχεδόν χαθεί».
Δεν θα χρειαζόταν βέβαια να μας το πει κάποιος μη Χριστιανός, αλλά ίσως όσοι είμαστε ‘εντός του συστήματος’ δεν βλέπουμε τόσο ξεκάθαρα την αλλοίωση που έχουμε υποστεί. Ας θυμηθούμε λοιπόν κάτι από την ουσία της εορτής, όπως το εκφράζει ο μέγας δογματικός ποιητής Ιωάννης Δαμασκηνός στο ιδιόμελο της Λιτής του Εσπερινού:
«Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ σήμερον ἡνώθησαν, τεχθέντος τοῦ Χριστοῦ. Σήμερον Θεὸς ἐπὶ γῆς παραγέγονε, καὶ ἄνθρωπος εἰς οὐρανοὺς ἀναβέβηκε. Σήμερον ὁρᾶται σαρκί ὁ φύσει ἀόρατος διὰ τὸν ἄνθρωπον· διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦντες βοήσωμεν αὐτῷ· Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη· ἣν ἡμῖν ἑβράβευσεν ἡ παρουσία σου, Σωτὴρ ἡμῶν δόξα σοι».
Χριστὸς ἐτέχθη! Ἀληθῶς ἐτέχθη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου