Προ ημερών ο ψηφιακός δείκτης του αυτοκινήτου έδειξε ότι η πίεση σε ένα από τα ελαστικά μειωνόταν. Έχοντας προηγούμενη ανάλογη εμπειρία σταμάτησα σε σχετικό συνεργείο και το ανέφερα στον τεχνίτη που με υποδέχθηκε. Εκείνος δεν φάνηκε να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα. Μου είπε ότι οι δείκτες δεν έχουν ακρίβεια, ότι το βάρος της μηχανής κάνει τα μπροστινά λάστιχα να ‘κάθονται’, μ’ ένα λόγο δεν πήρε σοβαρά τις ανησυχίες μου. «Κάποια στιγμή θα μείνεις στο δρόμο», μου είπε με ελαφρά υπεροπτικό τόνο. Σχεδόν κάνοντάς μου χάρη έριξε μια ματιά στο λάστιχο. «Τελικά έχεις μια βίδα εδώ», είπε όταν είδε τον ένοχο κοχλία. Στο μεταξύ είχε πλησιάσει άλλος τεχνίτης, παλαιότερος όπως φαινόταν. Χωρίς δεύτερη κουβέντα έβγαλε τον τροχό, τον διόρθωσε και σε δέκα λεπτά τον επανέφερε στη θέση του, έλεγξε την πίεση και μου έδωσε το ΟΚ να συνεχίσω.
Με την αφορμή αυτή σκέφθηκα ότι και στην ιατρική μας πράξη κάνουμε μερικές φορές το σφάλμα να αντιμετωπίζουμε επιπόλαια τα ενοχλήματα που μας αναφέρουν οι ασθενείς. Είτε από κόπωση, είτε από νωχελική αδιαφορία, είτε από αμηχανία για το πώς να χειριστούμε μια κατάσταση, δίνουμε τόσο στον εαυτό μας όσο και στον άρρωστο μια απλή και βολική εξήγηση, χωρίς να κάνουμε τον κόπο να βεβαιωθούμε ότι όντως αυτή ισχύει. Και αν μεν η πραγματικότητα μας δικαιώσει, έχει καλώς. Αν όμως αποδειχθεί ότι πέσαμε έξω, οι συνέπειες μπορεί να είναι δυσάρεστες για τον ασθενή και βέβαια δεν είναι καθόλου κολακευτικές για μας.
Κάτι ανάλογο μπορούμε να σκεφθούμε και για φυσικά, κοινωνικά και άλλα φαινόμενα. Αν π.χ. δεν εκτιμήσουμε όπως πρέπει μια προειδοποίηση για καταιγίδα και δεν τροποποιήσουμε ανάλογα τη συμπεριφορά μας, μπορεί να βρεθούμε σε δύσκολη θέση. Αν δεν αντιμετωπίσουμε ακραίες πολιτικές ή κοινωνικές τάσεις με την ανάλογη σοβαρότητα, αυτές μπορεί να λάβουν διαστάσεις κρίσης με απρόσμενα αποτελέσματα. Το ίδιο ισχύει και για τις τεχνολογικές προκλήσεις (τεχνητή νοημοσύνη, ηλεκτρονική επιτήρηση, κατάργηση της ιδιωτικότητος κλπ.) που με ρυθμό ‘τσουνάμι’ απειλούν να μας κατακλύσουν, και που συστηματικά προωθούνται ως απαραίτητες ‘διευκολύνσεις’ για την καθημερινή μας ζωή. Όταν θα συνειδητοποιήσουμε την αλήθεια, θα είναι πολύ αργά. Ο ανοιχτός ασκός του Αιόλου δεν ξανακλείνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου