Σε ένα από τα πολλά άρθρα των ημερών για τις αγροτικές κινητοποιήσεις διάβασα το εξής σχόλιο κάποιου αναγνώστη: «Τα μπλόκα θα τελειώσουν λίγο πριν τα Χριστούγεννα, που ανοίγουν οι μπαρμπουτιέρες και οι τσόχες στα ανέμελα χωριά της ελληνικής υπαίθρου». Το σχόλιο ανακάλεσε στη μνήμη μου ένα επεισόδιο από την εποχή του αγροτικού μου ιατρείου, πριν σαράντα και πλέον χρόνια. Μια νύχτα με κάλεσαν να επισκεφθώ ασθενή στο σπίτι. Η ώρα ήταν 2 με 3 το πρωί. Περνώντας από την έρημη πλατεία του χωριού είδα φως στο βάθος ενός από τα καφενεία και μια μεγάλη παρέα γύρω από ένα τραπέζι με πράσινη τσόχα. Ολοκλήρωσα τη νυκτερινή μου επίσκεψη, και την άλλη μέρα πάνω στην κουβέντα ανέφερα το περιστατικό στον γραμματέα της κοινότητος, στο διπλανό γραφείο. Εκείνος χαμογέλασε με νόημα. «Γιατρέ, χθες το πρωί είχε έρθει ο ταχυδρόμος και μοίρασε τις επιταγές, οπότε καταλαβαίνεις…». Δεν το σκάλισα περισσότερο το θέμα. Δεν ξέρω αν οι επιταγές αντιπροσώπευαν επιδοτήσεις (ήταν τότε τα πρώτα μας χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση), αποζημιώσεις ή απλώς τις συντάξεις του ΟΓΑ. Πάντως είχε έρθει χρήμα στο χωριό, και κάποιοι βρήκαν ευκαιρία να το… αυγατίσουν.
Είχα λησμονήσει το γεγονός, αλλά το σχόλιο με έκανε να σκεφτώ ότι ένα μέρος από τα χρήματα των αποζημιώσεων, επιδοτήσεων κλπ. πιθανώς εξυπηρετεί και άλλους σκοπούς, που ελάχιστη σχέση έχουν με την γεωργοκτηνοτροφία. Βλέπετε, εκτός από τα πράσινα λιβάδια υπάρχουν και τα πράσινα τραπέζια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου