Αθανασίας όνειρα

Όταν προ καιρού συναντήθηκαν στο Πεκίνο οι διάφοροι ηγέτες του λεγόμενου ‘τόξου του κακού’ (αν υποθέσουμε ότι όλοι οι υπόλοιποι, αυτάρεσκα, αντιπροσωπεύουμε το ‘καλό’), μεταξύ άλλων καταγράφηκε μια ιδιωτική συνομιλία μεταξύ Πούτιν και Σι Τζινπίνγκ όπου οι δυο εκδήλωναν το ενδιαφέρον τους να ζήσουν μέχρι τα 150 ή και ακόμη περισσότερο, με τη βοήθεια της εξελισσόμενης επιστήμης και τεχνολογίας. Με την αφορμή αυτή η Guardian δημοσιεύει ένα εκτεταμένο άρθρο που εξετάζει τις διάφορες γραμμές έρευνας, από τις πιο λογικοφανείς μέχρι τις πιο εξτρέμ, που ακολουθούν διάφοροι επιστήμονες ανά τον κόσμο, είτε μέσω της βιολογίας και της γενετικής είτε μέσω της πληροφορικής και της τεχνητής νοημοσύνης. Δεν είναι βέβαια κακό πράγμα η έρευνα: μας έχει προσφέρει πάμπολλα βοηθήματα στην καθημερινή ζωή. Ωστόσο, πολλές από τις παραπάνω προσπάθειες χρηματοδοτούνται από πλούσιους και διάσημους που ελπίζουν να καρπωθούν τα ευεργετικά τους αποτελέσματα, όταν προκύψουν, για να συνεχίσουν να επιβάλλουν τα φιλόδοξα σχέδιά τους στον υπόλοιπο κόσμο.

      Βέβαια η αθανασία ήταν εξαρχής ‘γραμμένη’ στο σχέδιο του Θεού για τον άνθρωπο, ο οποίος όμως επεχείρησε να την κατακτήσει από λάθος δρόμο. Κάτι ανάλογο θα μπορούσαμε να πούμε και για τις απόπειρες τεχνητής παράτασης της ζωής, που εμπερικλείουν το στοιχείο της ύβρεως. Λέγεται ότι όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός χαμογελάει. Ο σοφός Σολομών έγραφε ότι «λογισμοὶ θνητῶν δειλοί, καὶ ἐπισφαλεῖς αἱ ἐπίνοιαι ἡμῶν» [Σοφ. 9:14]. Οι εμπνεύσεις μας είναι επισφαλείς, μας παραπλανούν. Και όταν οι εμπνεύσεις αυτές κινούνται από άκρατη φιλοδοξία και αρχομανία, μοιραία θα οδηγήσουν σε πτώση και καταβαράθρωση. Το απρόβλεπτο γεγονός πάντα αποτελεί ενδεχόμενο για τον οποιονδήποτε, όσο σοφός, πλούσιος ή ισχυρός κι αν είναι, και η θεωρητική επαναφορά όλων των κυττάρων του σώματος σε μια υγιή κατάσταση δεν εγγυάται την πλήρη και τέλεια λειτουργική του ικανότητα. Εξάλλου, δεν ακούμε κάθε τόσο υπερήλικες να παραπονούνται ότι «εμένα με ξέχασε ο Θεός»; Εκείνος έταξε «πᾶσιν ἀνθρώποις τὸ κοινὸν τοῦ βίου χρέος, τοῦ ὅρου πληρωθέντος», Εκείνος γνωρίζει και τον χρόνο και τον τρόπο που θα εκπληρώσει ο καθένας μας το κοινόν χρέος, για να περάσει στην πραγματική αθανασία, θετική ή αρνητική.

     Μια τελευταία σκέψη, πιο κυνική. Με τα μυαλά που κουβαλούν οι σύγχρονοι παγκόσμιοι ηγέτες, είναι πολύ πιθανό ότι θα καταστρέψουν τον κόσμο πριν πετύχουν τα φαντασιακά τους όνειρα.