Στον 19ο Ψαλμό του Δαβίδ ο Ψαλμωδός διαβεβαιώνει: «οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα» [στ. 8]. Φαίνεται ότι οι σημερινοί μακρινοί απόγονοι του Προφητάνακτος άλλα λογίζονται, αφού εξαπολύουν πυραύλους ακόμη και σε ξένες πρωτεύουσες (όπως χθες στη Ντόχα του Κατάρ) προκειμένου να εξοντώσουν τους αντιπάλους τους. Δεν γνωρίζω αν επικαλούνται το όνομα του Κυρίου όταν εξαπολύουν τα οπλικά τους συστήματα ή όταν ισοπεδώνουν κατοικίες και δολοφονούν αμάχους με ελεύθερους σκοπευτές. Οπωσδήποτε όμως, με τα ισχύοντα δεδομένα, οι έννοιες κυβέρνηση Ισραήλ και διεθνές δίκαιο είναι όπως λέμε φωτιά και νερό: ασύμβατες μεταξύ τους.
Μπορούμε να φαντασθούμε οποιοδήποτε άλλο κράτος που έχει μια εχθρότητα με γείτονά του να κάνει ανάλογες επιχειρήσεις στο έδαφος τρίτων χωρών; Η διεθνής κατακραυγή θα ήταν τέτοια που δεν θα μπορούσε να σταθεί πουθενά. Εδώ ακούσαμε κάποιες υποτονικές καταδικαστικές δηλώσεις, ενώ ο πλανητάρχης διαβεβαίωσε την κυβέρνηση του Κατάρ ότι κάτι τέτοιο δεν θα ξαναγίνει. Μάλιστα. Τώρα μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Κάθε φορά που δίνονται τέτοιες αφορμές, ακούγεται το επιχείρημα ότι το Ισραήλ είναι στρατηγικός εταίρος. Καμία αντίρρηση, και είναι χρήσιμο να έχουμε εταίρους και συμμάχους στον κόσμο που ζούμε. Ωστόσο, φίλος και σύμμαχος δεν είναι αυτός που συναινεί σε όλα όσα κάνουμε, όσο στραβά κι αν είναι. Ο πραγματικός φίλος έχει την υποχρέωση να μας υποδεικνύει τυχόν λανθασμένες συμπεριφορές μας και να μας συμβουλεύει ανάλογα, βοηθώντας μας στην εξομάλυνση προβλημάτων και όχι στη διαιώνισή τους. Φοβούμαι ότι κανείς από τους συμμάχους του Ισραήλ, μηδέ της υπερδυνάμεως εξαιρουμένης, δεν εξυπηρετεί τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας αυτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου