Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Η κυρα-Δέσποινα δεν θα ξαναφτιάξει κέικ

«Έχω κάνει τηγανίτες με μέλι, έλα να τις πάρεις».
«Κυρα-Δέσποινα, είσαι καλά;»
«Έχω δύσπνοια».
Αυτή ήταν η κυρα-Δέσποινα. Πρώτα τα κεράσματα, και μόνο αν τη ρωτούσες η υγεία της. Τα προβλήματα και οι στενοχώριες της κάθε λογής, όχι μόνο ιατρικά. Μόνο σπάνια όμως με καλούσε για τις αρρώστιες της, που τις περνούσε στο πόδι μέχρι τα 83 της, ενώ τα χειροποίητα γλυκά δεν έλειπαν ποτέ από το τραπέζι. Ακόμη και σήμερα, που της είπα ότι χρειάζεται επειγόντως εισαγωγή, η τελευταία κουβέντα της ήταν «Πάρε τα γλυκά!». Δυστυχώς έπαθε ανακοπή μέσα στο ασθενοφόρο, και οι εντατικές προσπάθειες ανάνηψης δεν απέδωσαν. Έφυγε όρθια, όπως το ήθελε, αφήνοντας έτοιμο ακόμη και το κέρασμα ‘της παρηγοριάς’. Για το συγχώριο.
Όσοι γευθήκατε ποτέ το αξέχαστο κέικ της κυρα-Δέσποινας, πείτε και για την ψυχή της το «Κύριε ελέησον».

3 σχόλια:

Anastasios είπε...

Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα της.

Λήμνος είπε...

Ο θεός ας την αναπαύσει!
Ζωντάνια, κέφι, μεράκια, νοικοκυροσύνη, δημιουργικότητα σαν της κυρα-Δέσποινας: μας λείπουν, μας χρειάζονται επειγόντως!
*Δεν την ξέρω, την γνώρισα από τις αναρτήσεις σου.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Ωστόσο το κέικ το δοκίμασες, Λήμνος, στο δρόμο για τον Πόντο πριν αρκετά χρόνια!