Με νωπή την απόφαση του κοινοβουλίου (του οποίου οι πιο ενδιαφέρουσες στιγμές ήταν το περιμεσονύκτιο σκυλοφάγωμα των βουλευτών) για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος την προσεχή Κυριακή, αναδημοσιεύω δυο από τα πρόσφατα σκίτσα του Αρκά που επέσυραν την μήνιν της (μέχρι πότε;) αριστερής κυβέρνησης. Απηχούν την τρέχουσα πραγματικότητα.
Όσο για τους πραγματικούς προβληματισμούς που δημιουργεί το επικείμενο δημοψήφισμα, σας παραπέμπω στις σκέψεις της Σταυρούλας, που συμμερίζομαι απόλυτα.
3 σχόλια:
Fidarsi e` bene; non fidarsi e` meglio!
Να εμπιστεύεται (κανείς) είναι καλό. Να μην εμπιστεύεται είναι καλύτερο! [Ιταλική παροιμία].
Όσο για το δημοψήφισμα, το ΝΑΙ και το ΟΧΙ, μου θυμίζουν κάπως κυλική πορεία... Όποιο δρόμο και να πάρεις...
Το δίλλημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ, έτσι όπως τίθεται -χωρίς, δηλαδή, προηγουμένως να πετάξουμε από πάνω μας τα δεσμά της νέας Φραγκοκρατίας- είναι εντελώς ψευδές και το δημοψήφισμα μοιραία ατελέσφορο.
Τι νόημα έχει, να ψηφίζουμε για την ακύρωση του παραλογισμού των εταίρων, όταν αυτό το κάνουμε κάτω από την στέγη των δικών τους επιρροών, δίνοντας ταυτόχρονα και όρκους αιώνιας υποταγής στα προστάγματά τους;
Το Πνεύμα της Ρωμηοσύνης δεν μετριέται ούτε με την χρηματιστηριακή ισχύ του ευρώ ούτε με την ‘’σιγουριά’’ των φράγκικων φυλακών.
Εάν συνεχίσουμε να βάζουμε στην ζωή μας τέτοιες προτεραιότητες, που έρπουν και μυρίζουν χωματίλα από μακριά, πώς είναι δυνατόν να ξεπεράσουμε την κρίση και να ξαναμπούμε στον δρόμο της προκοπής και της προόδου; Πώς είναι δυνατόν να ελκύσουμε την Μακροθυμία και το Έλεος του Θεού;
Λοιπό, ΟΧΙ και μάλιστα ΟΧΙ σε κάθε τι, που σχετίζεται με την πανευρωπαϊκή συμμορία του μίσους εναντίον της Ορθόδοξης Ελληνικότητας.
Μακριά από την υποκρισία των Φράγκων, μπας και δούμε Θεού πρόσωπο.
Ίσως έτσι δούμε πιο καθαρά και το δικό μας το χάλι και πάρουμε την απόφαση να συμμαζευτούμε. Όχι μονάχα οικονομικά, αλλά προπάντων και πρωτίστως πνευματικά.
Φώτης
Φώτη, δεν συμφωνώ απόλυτα, και σε παραπέμπω στη σημερινή ανάρτηση.
Δημοσίευση σχολίου