Άκουσα προ ημερών στο YouTube μια από τις πάμπολλες εκτελέσεις του περίφημου ‘Αλληλούια’ από τον ‘Μεσσία’ του Χαίντελ, ένα μουσικό αριστούργημα που σου φέρνει ανατριχίλα ό,τι κι αν πιστεύεις (ή δεν πιστεύεις…). Διαβάζοντας τα σχόλια των θεατών βρήκα και το ακόλουθο. Λέγεται ότι στην πρεμιέρα του έργου στο Λονδίνο το 1743 (η πρώτη εκτέλεση είχε γίνει στο Δουβλίνο ένα χρόνο νωρίτερα) ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ τόσο συγκινήθηκε στο άκουσμά του που σηκώθηκε όρθιος, κάτι που έκανε ολόκληρο το ακροατήριο να σηκωθεί από σεβασμό. Από τότε έχει γίνει παράδοση να σηκώνονται όρθιοι οι θεατές στο σημείο αυτό (στην Αγγλία τουλάχιστον). Παρόλο που πιθανώτατα δεν είναι αληθινό γεγονός, η παράδοση αυτή υποδηλώνει το σέβας, εκούσιο ή ακούσιο, που αποδίδεται στο πρόσωπο του Χριστού την ώρα που εξαγγέλλεται ότι αυτός «βασιλεύσει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων» [Αποκάλυψη 11:15).
Ας σημειωθεί ότι ο Χαίντελ συνέθεσε τον ‘Μεσσία’ (ολόκληρο το έργο έχει έκταση 259 σελίδων μουσικής γραφής) μέσα σε 24 μέρες εντατικής εργασίας, και έγραψε στο τέλος τα γράμματα SDG (Soli Deo Gloria, δηλ. Δόξα μόνο στον Θεό). Η ταχύτητα της σύνθεσης έκανε πολλούς να λένε ότι ο συνθέτης είχε θεϊκή έμπνευση. Κρίνοντας από την ποιότητα του αποτελέσματος, δεν χρειάζεται να αμφιβάλλουμε γι’ αυτό.
