Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018

Υστερόγραφα

Στον απόηχο της υπογραφής της συμφωνίας με τα Σκόπια, ας θέσω ένα ερώτημα που δεν είδα να συζητιέται στα διάφορα άρθρα και σχόλια που προηγήθηκαν. Ξέρουμε ότι το ‘Μακεδονικό’ (όπως το εννοούν οι βόρειοι γείτονες) στήθηκε σε μεγάλο βαθμό και επί δεκαετίες ολόκληρες εκτός συνόρων, με προπαγανδιστική πρωτοστασία των διαφόρων εθνικών τους ενώσεων σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία, και με τη σύμπραξη ειδικών γραφείων δημοσίων σχέσεων και διαφήμισης. Αν υποθέσουμε ότι η συμφωνία που υπογράφηκε σήμερα στους Ψαράδες περάσει από τα διάφορα επόμενα στάδια και τεθεί τελικά σε ισχύ, οι όροι της δεσμεύουν και αυτούς τους εξ αποστάσεως Σκοπιανούς πατριώτες; Και ακόμη, ποιος θα υποχρεώσει τους ξένους δημοσιογράφους -- που δεν σκοτίζονται ιδιαίτερα για σύνθετες ονομασίες -- να χρησιμοποιούν τους επίσημους όρους και να μη γράφουν ανεξέλεγκτα Macedonia και Macedonians για τα Σκόπια και τους κατοίκους των; Με τη γλώσσα του κλασικού ανεκδότου, «εγώ ξέρω ότι δεν είμαι καλαμπόκι, αλλά οι κότες το ξέρουν;»
     Όσο για το αστείο επιχείρημα που ακούσθηκε από διάφορους εγχωρίους -- «είναι δυνατόν να απειλήσει μια χώρα με δυο εκατομμύρια κόσμο την ισχυρή Ελλάδα;» -- ας αναλογισθούμε ότι το θέμα δεν είναι απλώς διμερές αριθμητικό. Έχει να κάνει κυρίως με το ποιοί θα χρησιμοποιήσουν ενδεχομένως τη βόρεια χώρα σαν πιόνι για να προωθήσουν δικές τους επιδιώξεις. Ξέρω, πάλι με θεωρίες συνωμοσίας μπλέκω. Ωστόσο στην εποχή μας μόνο οι αφελείς (και οι άγιοι) μπορούν να βλέπουν απλά τα πράγματα. Η ρήση του Χριστού «γίνεσθε φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί» ισχύει σήμερα περισσότερο παρά ποτέ.
     Υστερόγραφο. Παραπέμπω σε παλαιότερη ανάρτησή μου για τα σύνθετα ονόματα των κρατών και την πρακτική αξία τους. 
 
 Σκίτσο του Δ. Χαντζόπουλου, Καθημερινή 17/6/2018


     YΥΓ. Διάβασα εκ των υστέρων ένα σχόλιο ανάλογο με το δικό μου στην πολύ καλή ανάλυση του Π. Παπαδόπουλου (Καθημερινή 17/6): "Οσοι υποτιμούν τα Σκόπια ισχυριζόμενοι ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε ένα αδύναμο κράτος, παραγνωρίζουν την τάση των αδύναμων κρατών να μετατρέπονται σε όργανα στα χέρια κρατών ισχυρότερων που θέλουν να προκαλέσουν ευρύτερες γεωπολιτικές ανακατατάξεις". Διαβάστε το ολόκληρο, όπως και το επίσης πολύ ωραίο και από καρδιάς γραμμένο άρθρο του πρύτανη του ΑΠΘ Περικλή Μήτκα.