Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Μια νάυλον σακκούλα


Μια μετακόμιση έχει και τις παρενέργειές της, μερικές ανεπιθύμητες, άλλες αναγκαίες, όπως η οριστική απαλλαγή από πράγματα που είχαμε από καιρό ξεχάσει ότι υπάρχουν, και που όμως τα είχαμε φυλάξει ως ‘δυνητικώς απαραίτητα’. Και κάποιες αναπάντεχες. Σήμερα έπεσε το μάτι μου σε μια σακκούλα νάυλον που βρήκα στο ξεκαθάρισμα: ‘Richards of Abergavenny’ έγραφε η ελαφρά ξεθωριασμένη επιγραφή. Το όνομα δεν μου έλεγε τίποτε, αλλά η πόλη; Όχι μεγαλύτερη σε πληθυσμό από το Κιλκίς, χωμένη μέσα σε μια γραφική εξοχή στην Ουαλία κάπου 40 λεπτά από το Κάρδιφ, ήταν η τελευταία μου θερινή θέση στο Βρετανικό NHS, όπου για ένα μήνα το 2003, είχα εργασθεί σ’ ένα εξαιρετικά πολιτισμένο νοσοκομειακό περιβάλλον, κάνοντας ταυτόχρονα και διακοπές. Εκεί είχα πρωτογνωρίσει την ψηφιακή φωτογραφία, και από τα πολλά δείγματά της παραθέτω μερικά για να ξαναθυμηθώ την πόλη και την ευρύτερη περιοχή και να σας την παρουσιάσω. Ελπίζω να σας αρέσει.












4 σχόλια:

IWN1998 είπε...

Υπέροχο καταπράσινο τοπίο, όταν δεν βρέχει και βγαίνει κάπως ο ήλιος.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Ευχαριστώ, ΙΩΝ! Κάποτε έγραψα σε άγγλους φίλους ότι η βροχή είναι το τίμημα που πληρώνουν για το αιώνιο πράσινο χρώμα της χώρας τους, που τόσο το νοσταλγούμε τις μέρες του καύσωνα.

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Ωραίες αναμνήσεις!
Να τις ξαναδούμε στη ... Μηκύβερνα!

Λήμνος είπε...

Αυτά τα λουλούδια και το πράσινο της Ουαλίας, ονειρεμένα! ιδίως εν μέσω φριχτού καύσωνος!