Παρακολουθώντας τα ποσοστά να
διαμορφώνονται σταδιακά δίπλα στα κομματικά λογότυπα το βράδυ της Κυριακής και
τα ξημερώματα της Δευτέρας ήταν πολύ εύκολο να αγνοήσουμε τους απόντες. Με βάση
λοιπόν τα επίσημα αποτελέσματα (από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών),
στο 34,9% έφθασε το ποσοστό της αποχής από τις εκλογές, μεγαλύτερο από κάθε
άλλη φορά. Στο σύνολο των 9.949.401 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων αυτό μεταφράζεται
σε 3.472.341 άτομα. Με άλλα λόγια, το ένα τρίτο των πολιτών της χώρας δήλωσε
δια της σιωπής του αμέτοχο στις εξελίξεις που θα επηρεάσουν την κοινή πορεία
όλων μας προς το μέλλον.
Θα ήταν ματαιοπονία
να προσπαθήσει κανείς να μαντέψει προς ποια πλευρά θα έγερνε το αποτέλεσμα αν
οι μισοί τουλάχιστον από τους απόντες είχαν ψηφίσει. Ίσως αυτός να ήταν κι ένας
σημαντικός λόγος για την αποχή: η ανημπορία επιλογής ανάμεσα στην προτεινόμενη
Σκύλλα και τη διαβλεπόμενη Χάρυβδη. Σίγουρα όμως ένας τέτοιος αριθμός θα
μπορούσε να ανατρέψει άρδην την εικόνα που σήμερα δίνουν τα αποτελέσματα, προς
κάθε δυνατή κατεύθυνση. Ίσως και να έκανε πιο εύκολο τον σχηματισμό κυβέρνησης
(κάποιου είδους), κάτι που σήμερα δείχνει να είναι σχεδόν ακατόρθωτο.
Μπορούμε να βγάλουμε κάποιο δίδαγμα από το εύρημα αυτό; Θα προτείνω δύο.
Πρώτον, ότι το ποσοστό του κάθε κόμματος που προέκυψε από τις προχθεσινές
εκλογές δεν είναι πραγματικό, αλλά εικονικό. Που σημαίνει ότι αν οι έγκυρες
ψήφοι ανάγονταν στην πραγματική δύναμη του εκλογικού σώματος, τα ποσοστά θα
ήταν πολύ μικρότερα, και ενδεχομένως να άφηναν απ’ έξω και άλλα κόμματα. Και
δεύτερον, με βάση το προηγούμενο, όσοι δεν επιθυμούν να δουν τους υμνητές του
Χίτλερ και των ‘λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων’ στα έδρανα του κοινοβουλίου ας
κάνουν τον κόπο να πάνε να ψηφίσουν την επόμενη φορά, που κατά τα φαινόμενα δεν
θα αργήσει και πολύ.
6 σχόλια:
Ίσως υπάρχουν πολλοί που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν πχ οι μακαρίτες, ο πατέρας μου και η μάνα μου, που ακόμα υφίστανται στους εκλογικούς καταλόγους.
Φυσικά και δεν αναφέρομαι σε αίτια αποχής που υφίστανται πάντα (π.χ. ασθενείς, ανάπηροι, μακαρίτες κτλ), αλλά σε περιπτώσεις αδιαφορίας ή, όπως έγραψα, αμφιθυμίας ως προς την ψήφο. Αν η μισή αποχή μεταφρασθεί σε ψήφο, μπορεί να δούμε διαφορετικά πράγματα την επόμενη φορά. Και βέβαια, το γεγονός ότι εξακολουθούν να υπάρχουν στους καταλόγους άνθρωποι που έχουν αποδημήσει προς Κύριον χρόνια πριν μόνο δείγμα αποτελεσματικότητος της δημόσιας διοίκησης δεν είναι...
Αν βγαλουμε ασθενεις πεθαμενους την πεθερα μου που νομιζει οτι ολοι αυτη θα κοιταζαν που μετα την αρθροσκοπιση ακομα χρειαζεται μπαστουνακι αρα δεν ηρθε ουτε ο πεθερος μου να ψηφισει,ειναι ενας τεραστιος αριθμος φοιτητων και φανταρων που δεν ειχαμε λεφτα για να τους φερουμε αμεσως μετα τα πασχαλινα εισιτηρια οπψς επισης και αλλου ειδους ετεροδημοτες.Προσωπικα θεωρω την συνειδητη αποχη μικροτερη της εξ αναγκης αποχη.
Πολύ πιθανόν. Αυτό που φαίνεται πιο σίγουρο είναι ότι σε τυχόν επαναληπτικές εκλογές τα ρεύματα ίσως να αλλάξουν...
Κύριε Παπαγιάννη, ίσως ένα μέρος, το μεγαλύτερο κατά τη γνώμη μου, να οφείλεται στους Έλληνες του εξωτερικού, στους οποίους, εν έτει 2012, δεν τους έχει δοθεί ακόμη η δυνατότητα να ψηφίζουν από εκεί που βρίσκονται. Δεν υπόκεινται βλέπετε στην "ενημέρωση" των εγχώριων ΜΜΕ και δεν εξαρτώνταιαπό το πελατειακό σύστημα,ως εκ τούτου η συμμετοχή τους είναι "επικίνδυνη" διότι θα αλλοιώσει το "επιθυμητό" εκλογικό αποτέλεσμα.
Βεβαίως υπάρχουν και οι Έλληνες του εξωτερικού, αν και δεν νομίζω ότι είναι οι περισσότεροι από τους απέχοντες, μια και πολλοί απ' αυτούς δεν είναι γραμμένοι σε εκλογικούς καταλόγους. Τώρα γιατί δεν ασχολείται κανείς μ' αυτούς είναι ένα μεγάλο θέμα, και σίγουρα μπορεί να παίζει το ρόλο του και ο φόβος ότι δεν "ελέγχονται" από τα ΜΜΕ. Ευχαριστώ για το σχόλιο.
Δημοσίευση σχολίου