Τα διάφορα επιδόματα δεν είναι από μόνα τους ούτε ‘πονηρά’ ούτε υποχρεωτικά κατακριτέα. Αυτό που τα αδικεί και τα κάνει να φαντάζουν εξωφρενικά είναι τα ονόματά τους. Διαβάστε μερικά απ’ αυτά, όπως βγήκαν στη φόρα πρόσφατα, και βγάλτε συμπέρασμα:
- Επίδομα προθέρμανσης αυτοκινήτου (ΟΤΕ)
- Επίδομα πλυσίματος χεριών (ΟΣΕ)
- Επίδομα προπέλας (Λιμενικό)
- Επίδομα κεραίας (ΗΣΑΠ)
- Μεταφοράς φακέλου (Δημόσιο)
- Επίδομα παραλαβής - παράδοσης λεωφορείων.
- Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης (ΕΘΕΛ)
- Επίδομα αποτελεσματικότερης διεκπεραίωσης υποθέσεων (Υπουργείο Δικαιοσύνης)
- Επίδομα Φαξ (ΔΕΗ)
- Ετήσιο επίδομα χρήσης του κυλικείου (Όμιλος Ελληνικών Πετρελαίων)
Ομολογώ ότι έμεινα στη ‘μεταφορά φακέλου’. Η ‘αναγκαιότητα’ της ύπαρξής του εξηγεί γιατί διάφορα χαρτιά που καταθέτουμε στο Δημόσιο συχνά καθυστερούν να φτάσουν στον προορισμό τους. Εκείνο το επίδομα φταίει! Αν δεν το δίνει ο επίσημος εργοδότης, τότε μάλλον από κάπου αλλού το περιμένει ο υπάλληλος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου