Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

‘Βοήθει μου τη απιστία’


Ένας σεβάσμιος πνευματικός μας έλεγε κάποτε μια δύσκολη κουβέντα: «
Μακάριος ο άνθρωπος εκείνος που ο Θεός του χαλάει τα σχέδια». Όλοι βέβαια λέμε (πολύ εύκολα όταν πρόκειται για άλλους) ότι «κάθε εμπόδιο είναι για καλό», και διαβάζουμε και παραθέτουμε ‘διηγήσεις πάνυ ωφέλιμες’ που αποδεικνύουν του λόγου το ασφαλές. Όταν όμως ο Θεός βάζει εμάς στο στόχαστρο; Ελπίζω κάποια μέρα να μας δώσει ‘εξηγήσεις’ για τα σχέδια που ανέτρεψε, για το δύσκολο ιατρικό πρόβλημα που έρριξε στην ευθύνη μας παραμονή Σαββατοκύριακου ώστε να μη μας αφήσει σε ησυχία, για το ότι δεν μας επέτρεψε να φύγουμε από την πόλη όπως μελετούσαμε. Αν κανείς θεωρεί την σκέψη αυτή ‘βέβηλον έπος’, ας δεχθεί ότι μέχρι εκεί φτάνει η πίστη του γράφοντος, κι ας δείξει κατανόηση.

Υ.Γ. Η 'εξήγηση' που απαιτούσα δεν άργησε να μου δοθεί. Φαίνεται ότι αυτό που χρειάζεται είναι να έχουμε ανοιχτά τα μάτια και χαμηλά το κεφάλι. Και την ευχαριστία στην καρδιά και στη γλώσσα μας.

1 σχόλιο:

Anastasios είπε...

Άξιον εστί η ειλικρίνεια, κι ακόμα περισσότερο η σπάνια κοινοποίησή της.