Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Προς πολιτικούς και δημοσιογράφους

Αξιότιμοι κύριοι, πάρτε το επιτέλους είδηση. Στην τρέχουσα κρίση της χώρας δεν μας ενδιαφέρει καθόλου η κομματική σας ξιφομαχία. Αυτή τη στιγμή δεν μας καίγεται καρφί αν έκανε ή δεν έκανε κάτι η προηγούμενη (ή η προπροηγούμενη) κυβέρνηση. Δεν μας απασχολεί αν για το κακό μας χάλι φταίει η απριλιανή δικτατορία, η αποστασία, ο εμφύλιος, ο διχασμός, η τουρκοκρατία ή ο Πελοποννησιακός Πόλεμος. Για να μιλήσουμε με ιατρικούς όρους, η οικονομική κρίση δεν είναι αιφνίδια νόσος, τροχαίο ατύχημα ή ‘κακιά στιγμή’, αλλά εκδήλωση τελικού σταδίου μιας χρόνιας κακοήθους παθογένειας, οι ρίζες της οποίας δεν είναι ούτε χθεσινές ούτε της περασμένης χρονιάς. Στον προχωρημένο καρκίνο όμως ανασκοπήσεις και διαμάχες του τύπου «Αν είχατε κάνει αξονική πέρυσι...» δεν βοηθούν καθόλου το σήμερα. Μπορούμε να αναστρέψουμε ή έστω να ανακουφίσουμε το στάδιο αυτό; Αυτό είναι το καίριο ερώτημα, και το μόνο που πρέπει πρακτικά να μας απασχολήσει. Τα υπόλοιπα μπορούμε να τα αφήσουμε στους ιστορικούς του μέλλοντος.
[Απεστάλη στο ΒΗΜΑ]

5 σχόλια:

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Βεβαίως και μπορεί ν' αναστραφεί το κλίμα! Βεβαίως και μπορούν να διορθωθούν όλα!
Ακόμα κι ο θάνατος δεν είναι ανίκητος!
ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΦΙΟΖΟΥΣ!

John Skabardonis είπε...

Antoni - poly kala ta les, alla dystyxws stous Ellines aresei na rixnoune ftai3imo opou mporoune kai na psaxnoune gia mystiriwdi kinitra.
Kali Sarakosti euxomai (ka8ysterimena) kai pro pantwn psyxraimia.

Λήμνος είπε...

Ο παραλληλισμός είναι καίριος.
Είμαστε στο τελευταίο στάδιο του καρκίνου και θα μας σώσει ένα θαύμα. Για τα θαύματα όμως χρειάζεται πίστη.Πίστη που μετακινεί βουνά.Πίστη που βλέπει τοίχο και λέει "Εγώ δεν μπορώ να τον περάσω,αλλά ο Χριστός με το αναστημένο του σώμα τον περνά".
Έμεινε κανείς με τέτοια πίστη στην Ελλάδα;

Ανώνυμος είπε...

Φίλε μου Αντώνη , είμαι της γνώμης ότι τα άδεια ταμεία του Κράτους μας ,κατάντησαν έτσι εξαιτίας της περιφρόνησης των παραδόσεών μας .
Διότι η δική μας παράδοση ήθελε τον Έλληνα να είναι νοικοκύρης : Να βγάζει δέκα και να ξοδεύει πέντε . Όχι να βγάζει δέκα και να σκορπάει δεκαπέντε !
Απορρίψαμε τις αρχές των προγόνων μας , βγάλαμε στο περιθώριο την πολύτιμη παράδοσή μας και ήρθε η ώρα τώρα να το πληρώσομε ακριβά .
Θα μας γίνει όμως το πάθημα , μάθημα ;

ΦΩΤΗΣ

Α. Παπαγιάννης είπε...

Και βέβαια έτσι είναι, Φώτη. Όταν αντικαταστήσαμε την αποταμίευση με τις "επενδύσεις", τότε μας πήρε η μπάλα. Αναρωτιέμαι (ως μη ειδικός), αν κλείναμε για κανένα μήνα το Χρηματιστήριο, μήπως ξυπνούσαμε καλύτερα; Μια ιδέα λέω...