Όπως με πληροφορεί φίλος από το Λονδίνο, οι Financial Times γράφουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ‘οικονομική άρνηση’, δηλ. όλοι συνεχίζουν να τα βλέπουν όλα ρόδινα και η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε για να μειώσει το έλλειμμα και τη φοροδιαφυγή. Δηλαδή όλοι οι ξένοι που παίρνουν ‘μέτρα’ φτάνουν κάπου;
Η όλη κατάσταση θυμίζει κάπως το ανέκδοτο με τον Αμερικανό επιχειρηματία που, βλέποντας έναν Μεξικανό να τεμπελιάζει κοιμισμένος στον ήλιο, προσπαθεί να τον παρακινήσει να εργασθεί για να αποκτήσει χρήματα. ‘Κι έπειτα;’ ρωτάει ο Μεξικανός. ‘Θα ανοίξεις δικά σου μαγαζιά, θα αγοράσεις σπίτια, αυτοκίνητα, κότερα, μετοχές...’ ‘Κι έπειτα;’ επιμένει ο... τεμπέλης. ‘Έπειτα, θα κάααθεσαι!’ απαντάει θριαμβευτικά ο Αμερικανός. ‘Και τώρα δηλαδή τί κάνω;’ είναι η τελική αφοπλιστική ερώτηση του φιλοσοφημένου Μεξικανού.
4 σχόλια:
Μήπως δεν θέλουν να γυρίσουν πλευρό στην Πατρίδα για να... μην χαλάσει / αλλάξει το όνειρο;
Λέω, μήπως!
Πολύ πιθανό! Το "χάλασμα της πιάτσας" ποτέ δεν άρεσε σε κανέναν...
1) Δεν μ' αρέσει η τεμπελιά.
2) Δεν μ' αρέσει το ασόβαρον των Ελλήνων, αλλά το προτιμώ από την απέραντη υποκρισία πολλών ξένων...
3) Το ανέκδοτο με το Μεξικάνο είναι σύγχρονο, αλλά η αρχή του βρίσκεται σε ιστορικό ανέκδοτο με τον βασιλιά της Ηπείρου Πύρρο και τον φιλόσοφο δάσκαλό του (το όνομα μου διαφεύγει τώρα), ο οποίος μάταια προσπαθούσε να το αποτρέψει από τις φιλόδοξες και αποτυχημένες εξτρατείες του, λέγοντάς του ότι μπορούσε να είναι επιτυχημένος χωρίς αυτές...
4) Πρέπει ως λαός να σοβαρέψουμε και να προσπαθήσουμε να σοβαρέψουμε και τους κυβερνήτες μας, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως ευρωπαϊκό κράτος!
Ανάμεσα στη "Μεξικανική" τεμπελιά και την "Αμερικανική" πολυπραγμοσύνη υπάρχει ένα ολόκληρο φάσμα νοοτροπιών, ακόμη κι αυτό που οι πιο συνετοί από τους προγόνους μας θα ονόμαζαν Μέτρο. Σήμερα παλεύουμε για να αποκτήσουμε Μετρό, ενώ το Μέτρο μας διαφεύγει.
Δημοσίευση σχολίου