Πέμπτη 4 Ιανουαρίου 2018

Αγάπη ή συμβόλαιο;

Συχνά οι ηλικιωμένοι γονείς δεν τυγχάνουν της πρέπουσας φροντίδας από τα παιδιά τους. Φαίνεται όμως ότι σε κάποιες περιπτώσεις το φαινόμενο φτάνει στα άκρα. Έτσι διαβάζω στη Guardian ότι το ανώτατο δικαστήριο της Ταϊβάν έβγαλε απόφαση με την οποία καλεί έναν οδοντίατρο να καταβάλει πάνω από 550 χιλιάδες δολάρια στη μητέρα του ως αποζημίωση για το κόστος της ανατροφής και της εκπαίδευσής του. Όπως αναφέρει η είδηση, πριν είκοσι χρόνια η μητέρα, που ήταν χωρισμένη και είχε μεγαλώσει τους δυο γιούς της μόνη της, επειδή φοβόταν ότι κανείς δεν θα την φροντίσει στα γεράματά της, υπέγραψε μαζί τους ένα συμβόλαιο με το οποίο εκείνοι υποχρεώνονταν να της αποδίδουν το 60% των καθαρών κερδών τους. Όταν τα παιδιά κάποια στιγμή αρνήθηκαν να της δίνουν τα συμφωνημένα, τους πήγε στο δικαστήριο. Τελικά ο ένας γιός πλήρωσε το δικό του μερίδιο, ενώ ο άλλος υποστήριξε ότι η ανατροφή των παιδιών δεν μπορεί να μετριέται με οικονομικούς όρους και έκανε κι εκείνος αγωγή στη μητέρα του. Μετά από οκτώ χρόνια δικαστηρίων, η απόφαση ήταν αυτή που προαναφέρθηκε. Η είδηση δεν μας λέει πόσα κόστισαν οι δικανικές αυτές διαμάχες. Όταν λείψει το συνδετικό στοιχείο της αγάπης σε μια οικογένεια (δεν μιλάμε για ξένους ανθρώπους), τα πάντα είναι δυνατά με ένα κατάλληλο συμβόλαιο. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: