Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Εις Ευτρόπιον

Βλέποντας τον ‘ωραίο’ πρώην υπουργό με το γνωστό αλαζονικό ύφος να περνάει τις πόρτες του Κορυδαλλού, έφερα στο νου μου τον Χρυσόστομο Ιωάννη και την περίφημη ελεγεία του για την τύχη του καταχθόνιου συγκλητικού ευνούχου Ευτροπίου, που ταιριάζει απόλυτα και στην παρούσα περίσταση: 
 
«Αεί μεν, μάλιστα δε νυν εύκαιρον ειπείν· ματαιότης ματαιοτήτων και πάντα ματαιότης. Πού νυν η λαμπρά της υπατείας περιβολή; Πού οι κρότοι και οι χοροί και αι θαλίαι και αι πανηγύρεις; που ο της πόλεως θόρυβος και αι εν ιπποδρομίαις ευφημίαι και των θεατών αι κολακείαι; Πάντα ταύτα οίχεται· και άνεμος πνεύσας αθρόον τα μεν φύλλα κατέβαλε, γυμνόν δε ημίν το δένδρον έδειξε... πού νυν οι πεπλασμένοι φίλοι; Πού τα συμπόσια και τα δείπνα; Πού ο των παρασίτων εσμός και ο δι’ όλης ημέρας εκχεόμενος άκρατος, και αι ποικίλαι των μαγείρων τέχναι, και οι της δυναστείας θεραπευταί, οι πάντα προς χάριν ποιούντες και λέγοντες; Άνθη ην εαρινά, και παρελθόντος του έαρος, άπαντα κατεμαράνθη· σκιά ην και παρέδραμε· καπνός ην και διελύθη· πομφόλυγες ήσαν και διερράγησαν· αράχνη ην και διεσπάσθη...»
 
Δεν προσπαθώ να το μεταφράσω, διότι θα το αδικήσω. Μόνο, εν όψει εκλογών, αναλογίζομαι ότι κυκλοφορούν αρκετοί επίδοξοι Ευτρόπιοι που θα άξιζε να διαβάσουν τις παραπάνω γραμμές, ώστε να μην επιδιώξουν την ίδια πορεία και να μην έχουν την ίδια κατάληξη. 
 
Σημ. Ολόκληρος ο λόγος του Χρυσοστόμου από την Ελληνική Πατρολογία ΕΔΩ.

1 σχόλιο:

Λήμνος είπε...

Ναι, έτσι ακριβώς γινόταν και πριν 2.000 χρόνια κι έτσι θα γίνεται στον αιώνα. Κάποιες συνέπειες είναι νομοτελειακές. Δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς, όσο πονηρό και πανούργο αν είναι το μυαλό του. Γιατί πάνω από την ανθρώπινη πανουργία υπάρχει η δικαιοσύνη του Θεού που δεν μπορεί να παρακαμφθεί! Θα δούμε κι άλλα πολλά και εν τω νυν αιώνι, κυρίως όμως εν τω μέλλοντι. Πού φύγωμεν τότε και πόσον πικρώς κλαύσωμεν...