Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Ο εφιάλτης της υποκατανάλωσης

Μπορείτε να προσθέσετε όσα θαυμαστικά θέλετε στον τίτλο: αν ακόμη σας προξενεί κατάπληξη το παράδοξο της φράσης, τότε διατηρείτε ακόμη την ικανότητα της κριτικής σκέψης. Είδα και άκουσα τον τίτλο αυτό σε κεντρικό τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων (MEGA 10/8/2010). Μας δίνει μια ιδέα για το πόσο έχουμε θεοποιήσει την κατανάλωση: η ιδέα της ‘υποκατανάλωσης’ ακούγεται τόσο εφιαλτική όσο και το άκουσμα π.χ. ότι ομαδικά οι Χριστιανοί εγκαταλείπουν την πίστη τους ή ότι σύσσωμοι οι Έλληνες σπεύδουν να απαρνηθούν την εθνικότητά τους. Εδώ που τα λέμε, υποπτεύομαι ότι τα δυο αυτά φαινόμενα δεν θα ανησυχούσαν ιδιαίτερα τον σύγχρονο ακροατή. Η υποκατανάλωση όμως; Πανικός! Εδώ ίσως φαίνεται ξεκάθαρα η ουσία και η αιτία της κρίσης.

3 σχόλια:

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Όντως! Σκέτος τρόμος!
Όλα μαζίμας θα τα πάρουμε!
Οι άφρονες...

Λήμνος είπε...

Με την υποκατάνάλωση κάποιοι, πολλοί, μένουν άνεργοι, κλείνουν μαγαζιά, επιχειρήσεις κτλ. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Εγώ ευχαρίστως να ξοδέψω ελάχιστα. Κάποιοι όμως θα πεινάσουν.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Πιο σωστό θα ήταν να έγραφα ότι θεοποιήσαμε την ΥΠΕΡκατανάλωση, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε αλόγιστο δανεισμό, υπερχρέωση, και πάει λέγοντας. Σίγουρα το πρόβλημα δεν είναι απλό, ούτε βέβαια όλα λύνονται με το να σταματήσουμε την οποιαδήποτε οικονομική συναλλαγή. Ωστόσο, όταν φτάνει να χαρακτηρίζει κανείς την υποκατανάλωση ως εφιάλτη, κάτι δεν μου ακούγεται καλά...