Έπιασα να ξεκαθαρίσω κάποια κουτιά με αποκόμματα παλαιών εφημερίδων, με κείμενα και θέματα που τότε φάνταζαν ενδιαφέροντα, και που είχα ξεχάσει καν ότι τα είχα ποτέ δει. Όπως π.χ. τις προεκλογικές εκτιμήσεις του 2004: γιατί θα χάσει το ΠΑΣΟΚ, γιατί θα κερδίσει η ΝΔ. Και πιο κάτω, αναθεωρημένες επανεκτιμήσεις μετά τις εκλογές του 2007. Θα είχε ίσως ενδιαφέρον να τα διαβάσει κανείς τώρα, ξέροντας την εξέλιξη του έργου, αλλά πού χρόνος; Πιο εύκολο είναι να τα πετάξει: άλλωστε μπαγιάτιασαν πλέον. Σαν το χορτάρι του αγρού που χθες ήταν και σήμερα μπήκε στον κλίβανο.
Κάποια άλλα είναι λίγο πιο διαχρονικά, όπως οι δαπάνες υγείας: ‘Εφοριακοί εφορμούν στα κρατικά νοσοκομεία’ (Καθημερινή, 4/11/2007). Είδατε ή ακούσατε τίποτε; Ξαναπήγαν από τότε; Άλλος τίτλος: ‘Παράνομες μετεγγραφές ημετέρων από ΑΕΙ-ΤΕΙ με τις ευλογίες του Υπ. Παιδείας’ (Καθημερινή, 15/10/2000). Σας θυμίζει κάτι; Και μερικά νοσταλγικά, όπως η νεκρολογία που έγραψε η Άννα Συνοδινού (Μακεδονία, 13/11/2007), που αρχίζει με την γνήσια Ορθόδοξη ευχή "Φίλε μου και συνάδελφε Δημήτρη Καρέλλη, καλό παράδεισο". Πόσο γρήγορα λησμονούμε το πέρασμα κάποιων σπουδαίων ανθρώπων!
2 σχόλια:
Κάπου διάβασα το εξής: Αν είσαι στεναχωρημένος από κάποιο συμβάν ή πολύ αναστατωμένος, σκέψου τι αξία θα έχει αυτό το γεγονός για σένα μετά από πέντε χρόνια. Πόσοι θα το θυμούνται; Ποια επίδραση εξ αυτού θα ασκείται ακόμη στη ζωή σου; Ο χρόνος συνήθως μηδενίζει τη σημασία των περισσότερων γεγονότων της ζωής μας και αμβλύνει εντελώς τα άσχημα συναισθήματα που μας προκαλούν. Ας δώσουμε λοιπόν χρόνο στο χρόνο κι εκείνος θα κάνει τη δουλειά του. Θα διατηρήσει μόνο αυτά που αληθινά αξίζουν να είναι διαχρονικά κι αιώνια. Όλα τ' άλλα θα τα πάρει ο άνεμος...
Κάτι ανάλογο έγραψα Αντί Επιλόγου στις "Εφήμερες ΙΣΤΟ... δρομίες".
Δημοσίευση σχολίου