Με αφορμή διάφορες επιθέσεις κατά Ισραηλινών πολιτών και τουριστών λόγω της εθνικότητάς τους και της συνεχιζόμενης κρίσης στη Γάζα, ο M. Τσιντσίνης γράφει σήμερα στην Καθημερινή: ‘Μπορούμε να σπαταληθούμε στις εισαγωγικές ενατενίσεις για το τι είναι «αντισημιτισμός» και τι είναι «γενοκτονία». Αλλά γιατί είμαστε καταδικασμένοι να εγκλωβιστούμε σ’ αυτό το δίπολο, που συντηρείται από τα αγελαία ένστικτα της ψηφιακής σφαίρας;’ Για πολλοστή φορά, η επικαιρότητα και η συμπεριφορά των ανθρώπων θυμίζει την καμήλα του Αισώπου, που στο ερώτημα αν προτιμά τον ανήφορο ή τον κατήφορο απαντά με κοινή λογική: «Ίσιος δρόμος δεν υπάρχει;» Δυστυχώς τα άκρα είναι πάντα ελκυστικά για όσους ηδονίζονται με τις συγκρούσεις και βλέπουν πάντα μόνο άσπρο στη δική τους πλευρά και κατάμαυρο στην απέναντι. Και δυστυχώς πάντα οι ακραίοι παρασύρουν τους μετριοπαθείς που προσπαθούν να επιτύχουν μια ισορροπία, επισημαίνοντας τα σφάλματα και των δύο πλευρών. Με τα αποτελέσματα που βλέπουμε κάθε μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου