Εγκλήματα πολέμου

Έχω ξαναγράψει ότι οι δυο λέξεις του τίτλου αποτελούν οξύμωρο σχήμα: άραγε θα μπορούσαν να υπάρχουν και ‘αγαθοεργίες πολέμου’; Ο πόλεμος είναι από μόνος του Έγκλημα, και οι επιμέρους πράξεις του απλώς επιτείνουν και αναδεικνύουν την φύση του εγκλήματος σε ‘ιδιαζόντως ειδεχθές’, όπως θα έλεγαν οι διαπρεπείς νομικοί, αν ασχολούνταν με την ουσία των πραγμάτων και δεν έμεναν μόνο στα λεκτικά παίγνια.

     Τις τελευταίες μέρες ο στρατός του Ισραήλ έπληξε δυο φορές το νοσοκομείο Νάσερ στη Γάζα, το τελευταίο που έχει απομείνει σε λειτουργία στην περιοχή. Το δεύτερο πλήγμα έγινε λίγο μετά το πρώτο, ενώ είχαν σπεύσει στο σημείο κάθε λογής άνθρωποι για να βοηθήσουν. Αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθούν είκοσι άτομα, μεταξύ των οποίων και πέντε δημοσιογράφοι. Εξανέστη ο ΟΗΕ και ζήτησε από το Ισραήλ να αναζητηθούν οι ένοχοι και να αποδοθούν ευθύνες. Ο στρατός απάντησε ότι στόχευε μια κάμερα που επιτηρούσε την περιοχή. Εύλογο το επιχείρημα: προκειμένου να αχρηστεύσουμε μια κάμερα, σκοτώνουμε είκοσι ανθρώπους. Για να δανεισθούμε μια φράση από την υμνολογία της Μεγάλης Πέμπτης, «οὐκ ἀκριβολογοῦμεν πρὸς τὴν τιμήν»· η δουλειά μας να γίνεται. Κι έτσι γίνεται «καθ᾿ ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία». Δηλαδή υπερβολικά εγκληματικό το έγκλημα.

Οφειλές και ανταποδόσεις

Υπάρχουν κάποια λόγια του Χριστού που μας μεταφέρουν αυτούσια οι Ευαγγελιστές και που δεν μπορούμε να τα προσπεράσουμε χωρίς να μας δημιουργήσουν αισθήματα ενοχής, ή τουλάχιστον να μας οδηγήσουν σε κάποια αυτοκριτική: ανταποκρίνεται η ζωή και η συμπεριφορά μας στο κριτήριο που θέτουν τα λόγια αυτά; Σημειώνω τρία πολύ χαρακτηριστικά:

     Το πρώτο (ο λεγόμενος Χρυσός Κανόνας): «Πάντα ὅσα ἂν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς» [Ματθ. 7:12].

     Το δεύτερο: «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε» [Ματθ. 25:45]. Φυσικά υπάρχει και το θετικό αντίστοιχο λίγο πιο πάνω, στον στ. 40.

     Και το τρίτο, που ακούστηκε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα: «Δοῦλε πονηρέ, πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά σοι, ἐπεὶ παρεκάλεσάς με. Οὐκ ἔδει καὶ σὲ ἐλεῆσαι τὸν σύνδουλόν σου, ὡς καὶ ἐγώ σε ἠλέησα;» [Ματθ. 18:33].

     Δεν χρειάζεται πολλή και βαθιά σκέψη για να αντιληφθεί κανείς ότι και τα τρία χωρία ουσιαστικά αναφέρονται στο ίδιο θέμα: το καθήκον της αγάπης και της αγαθοεργίας και ευεργεσίας προς όλους τους άλλους. Που δεν πηγάζει από κάποια δική μας καλή διάθεση, αλλά αποτελεί χρέος ευγνωμοσύνης και ανταπόδοσης για όσα έχουμε λάβει από τον Θεό. «Ἀγαπῶμεν αὐτόν, ὅτι αὐτὸς πρῶτος ἠγάπησεν ἡμᾶς» [Α΄ Ιω. 4:19]. Προϋπόθεση βέβαια είναι να αναγνωρίζουμε τις δωρεές αυτές και την θεϊκή προέλευσή τους.

Ἐν ριπῇ οφθαλμοῦ

Τα τροχαία δυστυχήματα αποτελούν, όπως έγραφα μόλις χθες, ένα από τα κύρια ‘πιάτα’ στο μενού της εγχώριας επικαιρότητος, ίσως το πιο ‘δύσπεπτο’. Συνήθως συμβαίνουν σε κλάσμα δευτερολέπτου, όσο να παίξει το μάτι μας (κάτι που το αντέγραψαν οι Γερμανοί, που χρησιμοποιούν τη λέξη Augenblick για τη στιγμή). Έτσι, μαθαίνουμε ότι ένας ξένος δισεκατομμυριούχος που έκανε διακοπές στη Μύκονο, τραυματίσθηκε βαριά ενώ οδηγούσε ‘γουρούνα’, εκείνο το τετράτροχο όχημα που αποδεικνύεται ιδιαίτερα επικίνδυνο για τους χρήστες του. Μεταφέρθηκε στο τοπικό Κέντρο Υγείας, διασωληνώθηκε, διακομίσθηκε σε κρίσιμη κατάσταση στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας, υπέστη δυο καρδιακές ανακοπές καθ’ οδόν και υποβλήθηκε σε πολύωρο χειρουργείο για πολλαπλά κατάγματα.

      Μακάρι βέβαια να πάει καλά ο άνθρωπος, όπως και κάθε άλλος που βρίσκεται στη δύσκολη θέση του. Ωστόσο, πολλά θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς με την αφορμή αυτή. Πρώτα-πρώτα, ότι ο πλούτος δεν προφυλάσσει από ατυχήματα, που μπορεί να συμβούν σε οποιονδήποτε. Δεν υποκαθιστά την προσοχή και τη σύνεση που χρειάζεται στους δρόμους, ιδίως όταν χειρίζεται κανείς άγνωστα οχήματα, που θα πρέπει να επανεξετασθούν σοβαρά από πλευράς ασφαλείας. Κι όταν με το καλό συνέλθει, ελπίζω να κάνει και μια γενναία δωρεά ευγνωμοσύνης στο Κέντρο Υγείας και στο Νοσοκομείο, που έκαναν τα πάντα γι’ αυτόν. Για να ωφεληθούν και οι μελλοντικοί ασθενείς και τραυματίες.