Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019

Αίτημα ενότητος

Ευτυχώς μέσα στον ορυμαγδό ειδήσεων, ανακοινώσεων, σχολίων και κραυγών που δεχόμαστε χωρίς ανάπαυλα υπάρχουν και φωνές ήρεμες, νηφάλιες, που εκφράζουν τη δίψα για μια στοιχειώδη λογική. Μια τέτοια αποτελεί η παρακάτω επιστολή που είδα χθες στην Καθημερινή (‘Οι διχασμοί μας και όσα μας ενώνουν’, 19/3/2019). Όπως θα διαπιστώσουν οι αναγνώστες της σελίδας αυτής, οι θέσεις της συμβαδίζουν με όσα κατά καιρούς έχουμε γράψει κι εδώ.

     Κύριε διευθυντά 
     Με αφορμή τη νέα σειρά βιβλίων της «Καθημερινής» σχετικά με τους διχασμούς των Ελλήνων, θα ήθελα να σας προτείνω να συμβάλετε στο εξής:
     Θεωρώ ότι οι έννοιες Αριστερά - Δεξιά είναι σήμερα εντελώς ξεπερασμένες. Ιδιαίτερα δε, στην τόσο δύσκολη περίοδο που περνάει η χώρα μας και εμείς μαζί της τα τελευταία δέκα χρόνια.
     Θα πρότεινα λοιπόν τη διοργάνωση μιας σειράς ομιλιών - συζητήσεων - άρθρων - debates, προσπαθώντας με ψυχραιμία και διάθεση συμφιλίωσης να αποτυπώσουμε σε ποιες αρχές και αξίες συμφωνούμε –και ποιες είναι οι διαχωριστικές γραμμές μας– πάνω στα θέματα που απασχολούν όλους μας: Δικαιοσύνη, παιδεία, υγεία, οικονομία.
     Μια τέτοια πρωτοβουλία θα μπορούσε πιθανώς να συνδεθεί με τα best practices, τις αναγνωρισμένες διεθνώς καλύτερες πρακτικές πάνω σε αυτούς τους τομείς, ώστε επιτέλους να κάνουμε ως έθνος ένα μεγάλο βήμα μπροστά με όπλο την κατανόηση και τη γνώση, αφήνοντας πίσω την τυφλή υπακοή στους κομματικούς και συνδικαλιστικούς μηχανισμούς. Είμαστε στο 2019, σωστά;
     Σοφίκα Ελευθερουδάκη

     Είπαμε: συμφωνώ σε όλα. Αρκεί να καταλάβουμε ότι πράγματι είμαστε στο 2019...

2 σχόλια:

Κωνσταντινος είπε...

Εκεινο που δεν ξεπερνιεται με τιποτα ειναι το ΕΓΩ σε πολλες παραλαγες...ξερεις ποιος ειμαι εγω ,μη μου λες εμενα,δεν ξερεις εσυ, αν ημουν εγω, και αλλα τετοια οπως και να ψοφηση η κατσικα του γειτονα η να προκαλεσω την αποτυχια του αλλου για να ανεβω εγω...ακομα και με τιμημα μεγαλη ζημια στην χωρα μου...Για να εχουμε κατι τετοιο και να εξαφανιστει το ΕΓΩ... ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΦΟΒΟΣ που θα συμφιλιωσει τα αντιπαλα ΕΓΩ και θα τα κανει ΕΝΑ ΕΓΩ πανισχυρο με μια γνωμη σταθερη και επιμονη.Ακομη και οταν παψει ο ενοποιος ΦΟΒΟΣ να συνεχισουμε την πορεια με ενα ΕΓΩ και να μην καταληξουμε στα ιδια μεσα απο ενα λουτρο αιματος.Γιατι ειμασταν στο στρατοπεδο των νικητων σε δυο πολεμους και χασαμε και χανουμε στην ειρηνη ΑΚΟΜΗ...Κανουμε το λαθος να θεωρουμε πολεμο μονο τις μαχες στα πεδια του αιματος και να "χαλαρωνουμε" τον υπολοιπο καιρο επιδιδομενοι σε αλληλοεξοντωσεις και παραμελωντας τα της αμυνας και το ετοιμοπολεμο της χωρας.

Απόστολο είπε...

Μάλλιασε η γλώσσα μου να λέω το ίδιο. Και όχι μόνο εγώ.