Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Διαμαρτυρία

Πολλοί επίσκοποι της Αγγλικανικής Εκκλησίας ανησυχούν για την περικοπή των οικογενειακών επιδομάτων που σχεδιάζει η κυβέρνηση της Βρετανίας στο νομοσχέδιο για την αναμόρφωση της κοινωνικής πρόνοιας (Welfare Reform Bill) και γράφουν στις εφημερίδες για να εκφράσουν την αντίθεση αυτή. Σημειώνεται ότι 26 από τους 44 επισκόπους της εκκλησίας της Αγγλίας--μεταξύ τους και 16 που υπογράφουν τη σχετική επιστολή--είναι και μέλη της Βουλής των Λόρδων και συνεπώς του κρατικού ‘κατεστημένου’, και μια τέτοια χειρονομία έχει ιδιαίτερα συμβολική, αλλά και ουσιαστική σημασία. Με βάση στοιχεία της Εταιρείας Παίδων (Children’s Society), γράφουν ότι η εισαγωγή ‘πλαφόν’ στα επιδόματα μπορεί να ρίξει σε βαθιά φτώχια μέχρι και 210.000 παιδιά στην Αγγλία, αφήνοντας χωρίς στέγη περίπου 80.000. Επί λέξει: «Η Εκκλησία της Αγγλίας έχει την ηθική υποχρέωση να μιλήσει για κείνους που δεν έχουν φωνή... Μια τέτοια απόφαση είναι βαθιά άδικη». Οι επίσκοποι καλούν την κυβέρνηση να αναθεωρήσει τις διατάξεις του νομοσχεδίου πριν αυτό ψηφισθεί, ώστε να γίνει πιο δίκαιο για τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας.
    Ανεξάρτητα από τις δογματικές μας διαφορές, μια τέτοια ενέργεια δεν θα άξιζε να βρει μιμητές και στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία;

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με πολυτελείς λιμουζίνες , με γεμάτα στομάχια , με επιτήδειους αυλοκόλακες , με χρυσοποίκιλτες φορεσιές , με γυαλισμένες επιδερμίδες , με πανάκριβα δώματα και με καταθέσεις στο εξωτερικό δεν μένει ούτε καιρός αλλά ούτε και μυαλό για παρόμοιες δράσεις .
Θα στρώσουμε μονάχα σαν ξαναβρούμε τα ζύγια μας τα παλιά τα δοκιμασμένα . Γι’ αυτό ίσως μας προέκυψε και η φτώχια . Ως ευκαιρία και όχι ως κατάρα .

Φρυκτωρός

Α. Παπαγιάννης είπε...

Χωρίς να χρειάζεται να πέσουμε σε κατάκριση, οφείλω να συμφωνήσω. Πράγματι, η κρίση πρέπει να γίνει ευκαιρία για να γίνουμε πιο ειλικρινείς και τίμιοι με τους εαυτούς μας και με αυτά που πιστεύουμε. Μακάρι να τα καταφέρουμε.

Ανώνυμος είπε...

Ο Παπουλάκος και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός αλλά και οι λαϊκοί που τους ακολουθούσαν μήπως ήταν ντυμένοι πολυτελώς ή μήπως κυκλοφορούσαν με τα καλύτερα μέσα μεταφοράς της εποχής τους , ή μήπως είχαν κοιλιές και παράδες ;
Αδελφέ μου δεν κατακρίνουμε . Απλώς περιγράφουμε αυτά που βλέπουμε και ζούμε , και ό,τι περιγράφουμε αφορά όχι μονάχα τους δεσποτάδες μας αλλά κι εμάς τους λαϊκούς ως μέλη της Εκκλησίας μας .
Στην Δύση μπορεί όταν λένε εκκλησία να εννοούν τον κλήρο τους . Εδώ όμως στην καθ’ ημάς Ανατολή Εκκλησία είμαστε όλοι μαζί κλήρος και λαός . Και η ευθύνη βαρύνει όλους μας ανεξαιρέτως.
Η Εκκλησία μας είναι δυστυχώς στις μέρες μας απούσα για τον απλούστατο λόγο ότι κλήρος ( υπαλληλικός) και λαός ( δήθεν πιστός λαός )είμαστε όλοι βολεμένοι . Ζούμε μιάν Ορθοδοξία με πρότυπα καθαρά προτεστάντικα και με την Φιλοκαλία στο ψηλότερο ράφι της βιβλιοθήκης μας .

Φρυκτωρός

Α. Παπαγιάννης είπε...

Συγγνώμη, όταν έγραψα για κατάκριση αναφερόμουν σε μένα. Συμφωνώ πλήρως.